Zesendertig.

Nadat ik mijn speech gehad heb, zingt Nick nog een liedje voor me. Introducing Me heet het en ik word er meteen nog vrolijker van. Hij stapt van het podium af en de muziek begint weer, waarna ook de gewone lichten weer uitgaan. Hij loopt naar me toe en drukt een kus op mijn wang waarna hij vraagt hoe ik het liedje vond. ‘Geweldig, alleen, die snor gaat echt niet door hoor’ antwoord ik lachend, waarna ik mijn lippen op de zijne druk. S’ avonds krijgt ook Mikki een hondje, uit het zelfde nest als Belle. Ze noemt het beestje Danger. Als alle gasten weg zijn ruimen we op, en kijken nog een film. Ik zit dicht tegen Nick aan, en Belle ligt bij me op schoot te slapen. Ze heeft na het feest nog druk gespeeld met Danger. Joe en Mikki zitten op de andere bank, in bijna dezelfde positie als mij en Nick. Joe’s arm ligt op de bank, en hij speelt zacht met Mikki’s haar. Mikki glimlacht en aait Danger zachtjes die op haar schoot lag. We keken de film af en gingen toen slapen.

De volgende dag zijn Mikki en ik aan het werk in de winkel van Marie. De arme oude vrouw had een enorme troep van haar winkel gemaakt en Mikki en ik zijn dat nou aan het opruimen. Over een half uurtje zit onze dienst erop en mogen we naar huis. Het probleem alleen was dat het buiten kei hard regent. Gelukkig zat de Starbucks niet ver weg en zouden we daar schuilen tot de regenbui over was. Het halve uurtje vloog voorbij en we namen afscheid van Marie. ‘Gaan jullie nu helemaal te voet naar huis? Dan worden jullie dadelijk nog ziek!’ zeg ze, terwijl ze met ons meeloopt naar de deur. ‘Nee hoor, we gaan schuilen bij Starbucks en daarna lopen we naar huis’ verteld Mikki haar. Ik knik beamend. Marie glimlacht naar ons en zwaait ons na. We rennen snel naar Starbucks, waar we allebei iets bestellen. Met onze koffie gaan we aan een tafeltje zitten, waar we vrolijk beginnen te kletsen. Totdat er een jongen naar ons toe komt lopen. Echt knap is hij niet, maar goed, dat is mijn mening. Zijn aandacht is volop bij Mikki en ik zie dat ze zich een beetje ongemakkelijk voelt. Mijn mond zakt langzaam open als ik hoor wat hij zegt en mijn ogen ploppen bijna uit hun kassen als de jongen zijn Mikki vastpakt en zijn lippen op de hare drukt. Op dat moment komt Joe zeiknat binnen lopen. Mijn ogen schieten zijn kant op, wat er volgens mij heel dom uitziet omdat ze zo groot zijn en mijn mond openhangt. Ook Joe krijgt nu door wat er zich voor me afspeelt, en zijn blik veranderd meteen. De tranen staan in zijn ogen en snel loopt hij de winkel weer uit. Ik zie nog net hoe hij in zijn auto stapt en heel hard wegrijd. Mikki had de jongen al van zich afgeduwd en smijt grove woorden naar zijn hoofd. Dat is niet het enige wat hij naar zijn hoofd krijgt, want niet veel later volgt haar hand ook. Ze staat op en trekt mij mee naar buiten. Ik denk dat we door de regen naar huis moeten.

Thuis aangekomen lopen we naar boven om ons om te kleden. Mikki verdwijnt in Joe’s kamer en ik in de mijne. Ik zie Nick op mijn bed liggen slapen, met Belle op zijn borst. Ik grinnik zachtjes, waarna ik een foto maak. Het ziet er zo schattig uit! Ik schiet snel in een joggingbroek en trek een T-shirtje over mijn hoofd. Mijn zachte sokken trek ik ook aan. Net als ik mijn kast uitloop, komt Mikki mijn kamer binnen. Ze heeft haar spullen vast en tranen rollen over haar wangen, die zich vermengen met haar drijfnatte kleding. Ze snikt luid en Belle wordt er wakker van, waarna Nick weer wakker wordt van haar. ‘Mik? Wat is er?’ vraag ik, maar ergens weet ik het antwoord al. Ze heeft net een donderende ruzie met Joe gehad. ‘Joe heeft het gezien…Joe heeft gezien dat die jongen mij zoende…Het is over…Het is echt over’ huilt ze, waarna ik haar naar me toe trek. Ik kan me niet schelen dat ik dadelijk weer om moet kleden. Ik sus haar zachtjes en gebaar dat Nick naar Joe moet gaan. ‘Hé, luister, als ik aan Joe uit ga leggen dat het allemaal een misverstand was, dan komt het wel weer goed’ fluister ik, terwijl ik zacht over haar rug wrijf. Ze laat me los en kijkt me aan. Haar blauwe ogen zijn rood en dik van de vele tranen. ‘Denk je?’ snikt ze. Vastberaden knik ik, en duw haar mijn badkamer in. ‘Ga jij maar in bad, dan praat ik met Joe.’ Ze knikt en sluit de deur achter haar. Ik aai een keer over Belle’s kopje en loop naar Joe’s kamer. Hij zit als een zielig hoopje op zijn bed en ook bij hem rollen de tranen over zijn wangen. Ik heb Joe nog nooit zien huilen. ‘Joseph’ fluister ik terwijl ik naar hem toeloop. Hij kijkt me zielig aan en zodra ik op zijn bed kruip en mijn armen om hem heen sla, rollen de tranen weer over zijn wangen. Ik, het kleine zusje, moet nu haar grote broer troosten in plaats van andersom. Best grappig eigenlijk. Oké Iris, nu niet aan denken. ‘Ze…Waarom?...Ik hou zoveel van haar…Waarom?’ snikt hij. Zachtjes aai ik door zijn krullen. ‘Sssh, rustig maar. Het was allemaal een misverstand. Mikki kent die jongen niet eens’ vertel ik hem rustig. Hij rukt zich los uit mijn armen en kijkt me strak aan. ‘Niet waar! Ze kent die jongen wel! Ze is al een paar keer met hem gespot! Kijk, hier lopen ze naast elkaar door de stad!’ Hij staat woest op en opent zijn laptop. Allemaal foto’s van Mikki en die jongen verschijnen in beeld. Elke keer kijkt Mikki hem niet aan, maar hij háár vaak wel. Vreemd. Joe klapt de laptop weer dicht en gaat weer terug op bed zitten. Ik heb medelijden met hem. Arme Joe, als Nick dit bij mij zou doen, zou ik ook zo reageren. Nee Iris! Dit is niet goed! Mikki kent die jongen niet! Ik zucht zachtjes en ga weer langs Joe zitten. Ik sla mijn armen om hem heen en trek hem tegen me aan. Zwijgend laat ik hem uithuilen, waarna hij gaat liggen als ik hem loslaat en in slaapt valt. Zo stil mogelijk verlaat ik de kamer en sluit de deur achter me, met Joe’s laptop. Nick is nog bezig met Mikki troosten. ‘Mik! Joe heeft foto’s, van jou en die jongen, kijk’ zeg ik zodra ik in mijn kamer ben en open de laptop. De foto’s komen weer in beeld en ik laat ze aan Mikki zien. Ze kijkt raar naar de foto’s en voor even stoppen de tranen. ‘Dit kan niet, ik ken die jongen écht niet!’ Ze begint weer te huilen en ik klap vlug de laptop dicht. Nick begint weer met troosten en ik leg de laptop van Joe terug. Daarna ga ik beneden op de bank zitten. Het regent nog steeds heel hard buiten en het is inmiddels al donker geworden. Mijn maag knort en ik slof naar de keuken. Met een boterham in mijn hand plof ik terug op de bank waar ik het voedsel opeet. Danger en Belle springen tegen de bank op en keffen, waarna ik ze allebei even aai. Frankie logeert bij een vriendje en Denise en Paul zijn uit eten, waarna ze in een hotel verblijven. Ze zeiden dat ze morgen weer thuis zouden zijn. Kevin logeert bij Marjolein dus ook hij is niet thuis. Mijn boterham is inmiddels op en Danger is in zijn mand gaan liggen. Belle daarin tegen springt weer op de bank en ik til haar op, waarna ik haar op mijn schoot zet. Ze likt over mijn hand. Met een glimlach op mijn gezicht aai ik over haar kopje. Ze keft een keer en gaat liggen. Nick komt binnen, drukt een kus op mijn lippen en gaat naast me zitten. ‘Hoe is het met Mikki?’ vraag ik. ‘Ze slaapt.’ Ik knik en daarna is het weer stil. Belle gaat bij Nick op schoot zitten. Ik zet de tv aan en leg mijn hoofd op Nick’s schouder. Ik ben blij dat alles tussen ons nog goed is.