-X-

Langzaam open ik de voordeur, terwijl Ewout met piepende banden wegrijdt. Ik maakte me klaar op een woedeaanval van m'n vader.
'Elena?' 'Elena?!' hoorde ik hem roepen. Er lagen glasscherven op de grond. Een paar lege bierflesjes stonden naast de zetel, waar zijn hand lui over de armleuning lag.
'Ja papa, ik ben het.' Ik zuchtte.
'Waar zat jij nou?!' 'Ik heb je gebeld!' Riep hij nog steeds.
'Papa, ik kan het moeilijk uitleggen..' Ik slikte, ik kon hem toch moeilijk zeggen dat ik bij een jongen moest blijven omdat hij dronken was, en dat we onder een boom hadden geslapen.
Papa stelde zich recht, en stapte naar me toe. 'Je was bij een jongen he?' Zei hij, net alsof hij mijn gedachten kon lezen.
'Ja papa, maar..'
'Niets te maren!' Hij stapte woedend naar me toe. 'Je weet hoe ik erover denk als je niets laat weten!' Schreeuwde hij tegen me. Ik kon ruiken dat hij had gedronken.
'Het spijt me.' Zuchtte ik.
'Dat is nog steeds geen reden om bij een jongen te slapen!' Schreeuwde hij. Ik zag z'n hand al aankomen en sloot m'n ogen.
Met 1 harde klap werd ik klaarwakker. Tranen vloeiden uit m'n ogen.
Het regende buiten. Ik liep naar m'n kamer en plofte neer op mijn bed.
Opeens trilde mijn gsm. '2 niet beluisterde voicemails.' Ik keek. Die van m'n vader verwijderde ik. Ik bracht m'n gsm naar mijn oor om die van Myrthe te beluisteren.
'Elena, Elena waar ben je?' 'Ik ging even drankjes halen en dan ben je zomaar weg?' 'Dat noem ik nou eens stank voor dank.' 'Ik zou graag m'n jurk terug hebben.' 'En je..-'
Ik verwijderde de voicemail. Genoeg gezeur. Ik rende naar beneden, recht naar Myrthe's huis, en belde aan.

'Wat moet jij nog?' Snauwde ze.
'Ik kwam je jurk terug brengen.' zei ik, geschrokken. Ik trok de jurk uit, en ving mijn jeansbroek op die ze naar mij gooide. Snel trok ik hem aan.
'Daa-aag.' Zei Myrthe en gooide de deur dicht. Door de regen liep ik naar de weide waar ik vorige nacht had geslapen. Ik had toch niets anders te doen, het was weekend, en naar huis kon ik nu niet gaan.
Ik leunde tegen de boom en ging tenslotte zitten. Tranen kwamen naar boven.
Het werd alweer donker, en ik werd bang. Ik hoorde overal gekraak en enge geluidjes. Plotseling zag ik een schim. Hij kwam als maar dichter en dichter. Door de regen kon ik de schim niet zo goed herkennen.
Ik sloot m'n ogen. Tot ik helemaal niets meer hoorde.
Ik opende ze weer, en de schim stond recht voor me, me aan te staren.
Ik gilde het uit.