Mijn liefde voor jou

breed | normaal | small

Ik kan dr niet mee door nee, kan niet. Het is over nu. Punt uit, het boek uit. Dit kan niet opnieuw. En de vragen die hij stelde, stelt hij opnieuw. Maar waar praten we over? Dat was toen en dit is nu. Maanden later, het werd niet beter. Misschien had ik te ver gekeken. Ik had je dicht bij me, maar heb het omver gekregen. Niemand had me liefde zoals jij. Ga terug in de tijd. Flashback, ja ik weet nog wat je zei. "Je raakt me niet kwijt." En dat is waar ik mee zat, al day, always het zelfde dus nu neem ik me omkeer. Ik had dit, jij zocht meer. Geen zon, onweer. En toch geloofde ik in jou. Maar je daden zeiden meer. Je kijkt terug, je hebt mij niet meer. In de weg waar ik in verkeer want ik kan niet meer. Dus waarom moet het zo zijn?

Zoveel vragen, geen antwoord, ik kon niet verder. Zoveel dagen maar de liefde die werd maar niet sterker. Herinner mij nog dag 1, stap 1. Ik nam 't en die gedachten nam ik elke dag mee. Na afloop kregen me ruzie, kwam die tot de conlusie. Nu moet ik wel bij je weg, het lijkt net een illusie. Want ineens zonder je zijn zag ik niet aankomen. Haters keken maar 'k wist: niemand kon hier aankomen. Je loopt in me hoofd, maar je loopt niet meer naast me. Maar de twijfels die kwam op, pas later. Dus nu spijt het me zeer, maar dit is het lot. Te vaak gevochten voor dit, maar nu is het kapot. Ik heb zoveel van je gehouden maar nu houd het op. Want jij maakte er maar wat van, ik vertrouwde erop. Je daden zeiden meer, kijk nu terug. Je hebt mij niet meer. Op de weg waar ik inverkeer moet het zo zijn.