Zweinsveld

'Anne, Ginny, gaan jullie met mij en Daan mee naar Zweinsveld?' Ginny keek me verbaasd aan maar ik haalde maar gewoon mijn schouders op. 'Graag,' zei ik, 'maar ik heb afgesproken dat ik samen met Fred en George naar Zwijnskop ga, Hermelien heeft gezegd dat we daar om 2 uur moeten zijn.'
'We kunnen toch met zijn zessen gaan?' Vroeg Daan.
'Tuurlijk, we zullen toch niet de enige zijn die daarheen lopen.'
We hadden genoeg gespreksstof voor de weg naar Zwijnsveld, Omber, de ochtendprofeet, verschillende vakken, en zwerkbal. 'Hoe gaat het met het team?' Vroeg Ginny.
'Goed, nou ja, behalve Ron.'
'Wat is het probleem?', vroeg Daan, 'toen ik met hem oefende ging het heel goed.'
'Hij doet het goed zolang hij denkt dat er niemand kijkt dus eigenlijk hoeven we alleen maar te zorgen niemand kijkt.'
'Denk je dat we de wedstrijd gaan winnen?', vroeg Simon.
We hebben, Harry, Fred, George, Alicia, Angelique de dictator en mij, het moet gewoon lukken.'
'Inderdaad', zei Ginny, 'waar willen jullie heen?'
'Zullen we naar zacharinus gaan?' Daan begon al in de richting van het zoetwaren huis te lopen dus volgde we hem maar gewoon. We hingen een paar uur rond in zacharinus en verlieten hem weer met een gigantische vooraad aan snoep, in mijn geval bestond die voornamelijk uit smekkies in alle smaken. 'Waar hebben we met Fred en George afgesproken?', vroeg Simon.
'Voor madame Kruimelaars koffietentje, daar moesten we namelijk toch langs.'
'Eindelijk, daar zijn jullie', zei George.
'Sorry', zei ik, 'macht der gewoonte.'
'Maakt niet uit, maar ik dacht dat we alleen met jou en Ginny hadden afgesproken'.'
'Simon vroeg of we met hem en Daan mee wouden.' zei Ginny.
'Geen probleem, maar laten we gaan.' Terwijl we liepen sloten allerlei kleine groepjes leerlingen zich bij elkaar aan zodat we als een grote groep Zwijnskop in kwamen. 'Vijftig boterbier graag.' zei George. 'Dokken jongens', zei Fred, 'we hebben niet genoeg goud hiervoor.' Ik haalde uit mijn portemonee acht goudstukken, 'Dit is voor ons vier.' Zei ik toen ik het geld gaf. Toen iedereen een boterbiertje keken we met zijn allen vol belangstelling naar Harry. Hermelien stond op en schraapte haar keel, 'We zijn hier omdat we het erover eens zijn dat we echte lessen voor verweer tegen zwarte kunsten willen en niet dat flauwe gedoe van Omber, klopt dat?'