Storm is not gonna make Sneasel better

Ik keek naar de Sneasel hij bewoog niet.Ik slikte een prop in mijn keel weg.
'I is hij...dood?' Vroeg ik voorzichtig.
'Nee,nog niet.' Antwoorde de jongen met een heeze stem.Ookal kon ik maar één oog van hem zien,de andere zat onde de lok van z'n haar,ik zag de pijn in zijn ogen,pijn en verdriet.Ik keek beter naar de Sneasel en zag lichtjes de borstkas op en neergaan van het ademhalen.Waarom brengt hij hem niet naar een pokecenter.Die Sneasel heeft geen andere keus.
'We moeten naar een pokemoncenter toe!' RIep ik over het gedonder van de storm en regen heen.De jongen keek op.
'Er is in de beurt geen pokecenter.Het is een dag lopen naar de dichtstbijzijnde.' Vertelde hij.
'Maar maar,kunnen we niets doen?Zijn hier geen bomen met oran bessen?' Vroeg ik.De jongen schudde zijn hooft.
'Niets,helemaal niets.' Terwijl hij dat zei,flitste het waardoor ik zijn gezicht kon zien.Zijn ogen waren rood en hij beet op zijn onderlip.Hij keek me wanhopig aan.Dammit,ik kan die Sneasel niet laten sterven.Die jongen zou het besterven en ik kan niet met die schuld lopen.
'Bulba?' Vroeg Bulbasaur bezorgt toen hij MIJN vertrokken gezicht zag.Ik boog voorover en tilde de Sneasel uit de jongen zijn armen.Ik ging recht staan en keek naar het noorden.Daar was de eerste stad,en dus het pokecenter.De jongen sprong op.
'Wat ga je doen?' Vroeg hij.Ik keek hem aan.
'Ik breng hem naar het pokecenter.'

Kort,ik weet het!Maar ik vond het zo een mooi eind van een hooftstuk.Dus ik ga meteen verder met het volgende hooftstuk;)