~O20 I just can't

POV Justin
Ze was even snel weggelopen en deze kans greep ik. Ik liep snel naar binnen ‘Chaz, kun je even weg.’ ‘wat waarom?’ ‘alsjeblieft ik, zij, wij..’ ‘ik snap het al. Ben al weg’ ik liep weer naar buiten en inmiddels kwam Kate alweer naar buiten. We gingen op de bank zitten. Ik had nog steeds mijn tinkywinky hoofd op, het was zo warm. Maar ik wilde hem niet afzetten en ik wilde toch met Kate samen zijn. Ik kreeg het vanbinnen warm wanneer ik met haar samen was. Het voelde raar, maar fijn. ‘james?’ ‘ja kate?’ ‘je hebt me nog niet verteld waar je woont. Je klinkt canadees, woon je in Canada?’ ‘nee’ ‘waar woon je dan wel’ ‘atlanta’ ‘waar woon je in atlanta? Misschien zijn we wel buren.’ ‘kan ik niet zeggen’ ‘hoezo niet.’ ‘dan weet je wie ik ben. Ik wil niet dat je weet wie ik ben.’ ‘maar waarom niet?’ ‘omdat ik dan- jij dan- omdat, dat mag gewoon niet.’ ‘oké’ ze mocht niet weten wie ik was. Als ze het wel zou weten zou haar leven nooit meer zijn zoals het was. Ik wilde haar beschermen voor mijn fans en ook voor de paparazzi. Ze zou net als ik niet meer normaal over straat kunnen lopen. ‘ik moet maar gaan’ en ze stond op. Ik stond dus ook maar op en ze keek me aan. ineens begon ze te lachen. ‘weet je hoe raar het is om de hele tijd tegen een tinkywinkyhoofd aan te kijken.’ Lachtte ze. Ik lachtte ook. ‘dat zal vast wel ja’ ze stopte met lachen en keek me weer aan. ze kwam wat dichterbij en drukte een kusje op de wang van de tinkywinkykop. Ze sloeg haar armen om me heen en gaf me een knuffel. Ik sloeg ook mijn armen om haar heen. Ze liet me na een tijdje los en we liepen naar de deur. ‘ik hoop dat ik ooit je echte gezicht te zien krijg’ zei ze en ze liep weg. ‘sorry’ zei ik nog zachtjes. Ik zag chaz nog buiten zitten en toen ze voorbij was gelopen kwam hij naar binnen. Ik sloot de deur en trok alle gordijnen weer dicht. Ik haalde mn tinkywinkykop van mn hoofd en gooide hem in de hoek van de bank. ‘wow. Wat is er?’ vroeg chaz toen ook hij zn kop had afgezet. ‘ik word er gek van dat ik niet kan zijn wie ik ben bij kate. Ze probeert hopeloos die kuttinkywinkykop van mn hoofd af te krijgen.’ Zei ik terwijl ik mn handen in de lucht gooide. ‘waarom zet je hem dan niet gewoon af?’ ‘omdat ik haar niet in al die zooi wil brengen als, boze fans en al die papz.’ Zuchtte ik. ‘kun je het niet geheim houden?’ ‘neejoh. De papz zijn overal. Het valt me nog mee dat ze niet hier ergens zitten verstopt’ zuchtte ik. ‘het komt vanzelf wel goed, en anders komt ze er vanzelf wel achter’ zei hij. Ik knikte.