~O30 Plan #6

POV Kate.
We zaten nu in het reuzenrad en waren bijna boven. Hij stopte steeds even tussendoor maar ik wilde niet naar beneden kijken. Hij bleef opeens heel lang stilstaan, ik dacht dat we misschien al beneden waren maar dat was niet zo. We zaten bovenin. ‘Het spijt ons voor het ongemak maar door technische redenen werkt de attractie niet. ’hoorde we door de speakers. ‘ja tuurlijk. Heb ik weer’ zuc htte ik. ik hoorde James zachtjes giechelen. ‘ik ben hier om je te beschermen.’ Hij was zo lief, ik wilde echt zijn gezicht zien. Wacht is, we zitten in een attractie, we zitten vast, bovenin het reuzenrad, hij kan nergens heen. ‘kijk. Daar loopt een kale man met haar.’ Hij schoot heel hard in de lach. ‘wat het is echt zo.’ ‘jaja. Leuk geprobeerd meid. Ik kijk naar die kale man met haar en jij trekt me kop deraf.’ ‘ja precies. Kip zonder kop.’ Hij lachtte weer. Zn lach was zo schattig. ‘kijk daar is heen’ zei ik weer. ‘nee kate’ lachtte hij. ‘jewel…’ ‘nee’ ‘waarom niet?’ vroeg ik alsof ik dom was. ‘omdat jij mn kop eraf wil trekken. ‘helemaal niet. Wat een vertrouwen weer’ zuchtte ik en hij begon weer te lachen. ‘IEEEUWW’ gilde ik ineens. ‘wat wat wat?’ ‘er ligt een afgelikte boterham tussen je voeten..’ zei ik met een vies gezicht. ‘vast niet he?’ ‘damn’ zuchtte ik. hij keek me –met zn tinkywinkykop- hoofdschuddend aan. ‘we zitten hier nu al….15 minuten he..’ zuchtte ik.