~O38 It's really me

POV Justin.
‘dat was denk ik de originele eigenaar van dit pak’ mompelde ik ‘dus, jij bent niet de eigenaar van dat pak?’ vroeg ze terwijl ze me fronsend aan keek. Ik schudde met mn hoofd. ‘what the fack’ mompelde ze weer. ‘oke ik ga het je allemaal uitleggen’ mompelde ik. ik pakte haar handen beet en ik zakte door mn knieën waardoor ze op de grond ging zitten. Ik ging tegenover haar zitten. ‘oke luister…en laat me wel uitpraten he’ ze knikte. ‘ik wilde even weg van alles en iedereen. En toen zag ik dat teletubbieland hier dus dichtbij was. Ik ging stiekem het hok in en deed het tinkywinkypak aan. toen kwam jij. Wilde je op de foto. En toen zag ik je weer, met Isa. Toen wilde Isa op de foto. En, hoe vaker ik je zag, hoe leuker ik je begon te vinden. Dus ik bleef. Ik kwam erachter dat James…de échte eigenaar van dit pak, op vakantie was, tot vandaag dus. En..ja… ik kon je mn gezicht niet laten zien omdat…’en ik pakte mn kop beet en zette hem heel langzaam af. Toen ze mn ogen vanonder de kop vandaan kon zien werden haar ogen groot. Ik zette hem helemaal af. ‘ju-ju-justin…’ hakkelde ze, terwijl ze me nogsteeds met grote ogen aankeek. Ik knikte. ‘ik schaam me dood’ riep ze ineens uit. ‘wat waarom?’ vroeg ik gelijk verbaasd. ‘ik gilde tegen je aan dat ik fan van je was!’ riep ze terwijl ze haar handen tegen haar wangen aanlegde. Ik schoot in de lach. ‘like i care’ lachtte ik. haar wangen werden rood. ‘eerst even dat pak uit’ mompelde ik. ik stond recht en deed het pak uit. Ze ging ook recht staan. Ze keek me nogsteeds helemaal verbaasd aan. ‘is dit geen een of andere grap?’ mompelde ze. Ik schudde mn hoofd. ‘als je zo blijft kijken vallen je ogen eruit’ zei ik lachend en ze knipperde gelijk met haar ogen.
Lachend stapte ik naar haar toe en sloeg mn armen om haar schouders heen. Eindelijk kon ik haar knuffelen, zonder die irritante kop op, waardoor ik halve nekhernia’s kreeg. Ik trok mn hoofd iets naar achter en keek haar aan, terwijl ik haar nogsteeds vast hield. Ze keek me ook aan. ik kwam langzaam dichterbij met mn hoofd en drukte mn lippen op die van haar. Eindelijk, na die week. Dit keer, zoende ze wel terug. Vorige keer wilde ze niet, omdat ze alsnog verliefd was op mij, ookal wist ze niet dat ik het was. Ze sloeg haar armen om me heen. Ik haalde mn lippen van de hare af. Ze keek me even aan. ze sloeg haar armen strakker om me heen en leunde met haar hoofd tegen mn schouder aan, aangezien ze wat kleiner dan mij was. ‘ik wist het wel’ mompelde ze na een tijdje en ze keek me aan. ik glimlachtte. ‘maar stiekem, had ik nooit gedacht dat je het echt zou zijn’ mompelde ze weer. ‘ik ben het echt’

THE END (:
en nu is de vraag :
willen jullie een vervolg op deze story of is het zo wel een mooi eind?