Zevenendertig.

Die nacht slaap ik slecht. Ik leef zo mee met Joe en Mikki. Bij Joe om zijn pijn, en bij Mikki om beschuldigt te worden van vreemd gaan wat ze niet eens doet! Ik moet dit op gaan lossen, want Mikki gaat morgen al naar huis. Gosh, ik ga haar zo missen! Ze is mijn beste vriendin, en zonder haar zit ik hier alleen opgesloten met vier jongens! Niet dat die jongens niet heel erg lief zijn, maar soms heb ik gewoon behoefte aan een vriendin waar ik over de jongens hun gênante dingen kan praten zonder daar een klap voor tegen mijn achterhoofd aan te krijgen. Ook al zou ik die niet krijgen van mijn lieve vriendje Nicholas. Hij zou me alleen boos aankijken, en daarna een kus op mijn voorhoofd, wang of lippen drukken. He just can’t be mad at me. Gelukkig. En dan heb ik Marjolein nog wel en met haar kan ik het ook heel goed vinden, maar ze is niet mijn beste vriendin. Ik lig in mijn bed, wat natuurlijk logisch is nachts om half vier. Ik werd om drie uur wakker en kon sinds dien geen oog meer dicht doen. Teveel gepieker. Belle ligt op mijn voeteneinde te slapen en Nick ligt naast me. Hij snurkt heel zachtjes en hij heeft zijn armen strak om me heen geslagen. Zijn krullen en adem kietelen in mijn nek en ik speel heel zachtjes, zonder hem wakker te maken, met zijn haar. Mikki slaapt in zijn bed, want bij Joe was ze niet meer welkom. Dat was eigenlijk ook wel duidelijk. Ook al zijn mijn ogen gewent aan het donker, veel zie ik niet. Ik voel hoe mijn ogen zwaar worden en langzaam dicht vallen. De slaap neemt me over en niet veel later ben ik in een diepe, gelukkig droomloze slaap gezakt.


De volgende ochtend word ik wakker van zonnestralen die in mijn gezicht schijnen. Ik open mijn ogen, om ze daarna weer net zo snel te sluiten. Te fel, dat licht. Ik draai me om zodat ik, als ik mijn ogen weer open, recht in het slapende gezicht van Nick kijk. O my, hij is zo schattig als hij slaapt. Altijd eigenlijk, maar nu toch wel heel erg. Ik druk heel zachtjes mijn lippen voor een seconde op die van hem en daarna aai ik zacht door zijn krullen. Zijn mooie, zachte, lieve krullen. Ik ben gek op zijn haar. En op hem natuurlijk. Zachtjes roep ik Belle die over Nick heen naar me toe rent, vervolgens een lik over mijn wang geeft en daarna Nick’s gezicht onderkwijlt. Hij kreunt zachtjes, en ik draai me snel om, terwijl ik doe alsof ik slaap. Eens kijken of hij hierin trapt. En ja hoor, hij trapt erin. Hij buigt over me heen en drukt een kus op mijn slaap. Daarna verlaat hij zachtjes mijn bed en sloft naar mijn badkamer. Ik hoor hem de deur sluiten en daarna open ik mijn ogen waarna ik overeind kom. Belle sprint naar me toe en begint heel hyper met haar staartje te kwispelen. Ik lach om haar als ze in mijn hand wil bijten en er niet bij kan, en voor ik het weet komt Nick weer mijn kamer binnenlopen. ‘Good morning sunshine, je lieve hondje heeft me wakker gemaakt’ grijnst hij en drukt een kus op mijn lippen. ‘Ik weet het, dat was mijn schuld.’ Hij kijkt me verward aan. ‘Hoezo? Jij sliep toch nog?’ Schijnheilig schud ik mijn hoofd. Een grijns verschijnt op Nick’s gezicht en hij kruipt het bed weer op. Zijn dogtag hangt om zijn hals en bungelt heen en weer, terwijl hij naar me toe komt. Eenmaal aangekomen drukt hij zijn lippen op de mijne. Ik sla mijn armen om zijn nek en druk hem dicht tegen me aan. Niet veel later laat hij los. Hij trekt me overeind en duwt me mijn badkamer in. ‘Hup douchen jij en opschieten, want ik heb honger’ beveelt hij me. Ik kijk hem met grote ogen aan. ‘Maar ik heb niet eens kleren!’ piep ik. Nick zucht, loopt naar mijn kast en begint erin te rommelen. Niet veel later komt hij terug met een blauw jurkje, een zwarte legging en andere accessoires. Allemaal zwart. Het jurkje heeft onderaan zakken, dus ik kan ook mijn mobiel fatsoenlijk meenemen zonder het apparaatje over te verliezen. Hij geeft de spullen aan me, waarna ik hem breed grijnzend aan. ‘Goede keuze Nicholas, ik mag jou smaak wel.’ Ik hoor Nick grinniken. ‘Dankje, ik die van jou ook wel.’ Ik kijk de spullen even door. ‘Zeg Nicholas, bij kleren hoort ook wel ondergoed you know’ grinnik ik dan. Nick begint hevig te blozen en loopt terug naar mijn kast. Twee minuten later komt hij weer terug met op zijn wangen nog steeds een blos. Ik druk lachend een kus op zijn mond en sluit dan eindelijk de deur, waarna ik me snel douche, aankleed en mijn haar droog. Daarna borstel ik het, zet het petje op, doe mijn make-up op en loop de badkamer uit. Nick zit op mijn bed op me te wachten. Hij aait Belle over haar kopje en kijkt op als ik de kamer binnen loop. Een grote glimlach komt op zijn gezicht en hij drukt een kus op mijn wang. ‘Zullen we dan eindelijk naar beneden gaan om jou honger te stillen?’ vraag ik lachend en Nick reageert vrolijk waarna hij me bijna de trap af sleurt. Beneden zitten Joe en Mikki zwijgend en elkaar niet aankijkend aan de keuken tafel. Het enige wat te horen is zijn de enthousiaste kiertjes van Frankie die met Kevin aan het voetballen is in de tuin. Ik durf niet eens iets te zeggen als we de keuken binnenstappen. ‘Goedemorgen’ probeer ik dan toch voorzichtig. Joe en Mikki draaien hun hoofden heel even mijn kant op, mompelen beiden iets en daarna is het weer stil. Ik kijk Nick even aan, die zijn schouders op haalt zodra ik kijk, en smeer dan een boterham voor mezelf.


Die middag liggen Mikki en ik in de tuin. Ik met Joe’s laptop op mijn schoot. Ik moet dit uitvogelen. Mikki bladert verveeld in een tijdschrift. Opeens heb ik het door. Toen Mikki en ik aan het winkelen waren, liepen er de hele tijd fotografen voor ons, die foto’s maken. Ik kan me nog herinneren dat er een rare gast naast Mikki kwam lopen, maar ze was zelf te enthousiast iets aan het vertellen dat ze dat niet eens merkte. Dat was die jongen! Nu zie ik het ook op de foto’s. ‘Omg, Mikki! Kijk! Deze foto, die is gemaakt toen wij aan het winkelen waren! Kijk, dit is mijn arm!’ gil ik, terwijl ik naar de foto wijs en mijn ontdekking laat zien. Ook Mikki kijkt goed, en als ik de originele foto van ons tweeën erbij haal, is ook zij overgehaald. ‘Omg, laat het Joe zien! Alsjeblieft Iris, laat het Joe zien.’ Zo snel als ik kan spring ik op en snel met de laptop in mijn handen naar binnen. ‘Joe! Joseph! Joe, waar ben je?!’ gil ik, en ik hoor zijn stem van boven komen. Ik vlucht de trap op en loop Joe’s kamer binnen. Hij ligt op zijn bed naar het plafond te staren en als ik binnen kom, kijkt hij nog niet op of om. ‘Hey Bigbro, ik moet iets laten zien’ zeg ik, terwijl ik een kus op zijn wang druk. Joe zucht. ‘Nou laat zien dan.’ Hij komt overeind en ik plof naast hem neer. Ik klap de laptop weer open en de foto’s komen weer in beeld. Joe zucht. ‘Iris, moet dit nou echt? Ik…’ ‘Nee Joe, wacht…’ onderbreek ik hem. ‘Je moet dit zien. Kijk, zie je? Dit is dezelfde foto, alleen opgeschoven. Die jongen stalkte Mikki en nu heeft hij gekregen wat hij wilde.’ Joe staart heel lang naar het computerscherm, en elke minuut word ik zenuwachtiger en zenuwachtiger. ‘Joe? Gaat het wel?’ vraag ik dan. Hij kijkt me aan en knikt dan. Daarna grist hij de laptop uit mijn handen en gooit het ding op bed, waarna hij me zo hard knuffelt dat ik bang ben dat ik dadelijk mijn rug breek. ‘Joseph? Misschien is het slim om naar Mikki te gaan’ piep ik. ‘Ja, heel goed idee, heel erg bedankt Iris.’ Hij laat me los en stormt de trap af. ‘Mik! Mikki!’ hoor ik hem nog roepen. Met een zelfvoldane glimlach op mijn gezicht stap ik Nick’s kamer binnen, waar ik hem slapend op zijn bed tref. Belle ligt op zijn buik te slapen. Ah zo schattig! Snel neem ik een foto voor mijn collectie. Tenminste, ik heb al zoveel foto’s dat ik er een collectie van kan maken! Dan gebeurt er iets waar ik zo hard om moet lachen, dat Joe en Mikki komen kijken wat er aan de hand is. Belle plast heel Nick’s shirt onder. Zodra Joe en Mikki binnenkomen, en ook Frankie en Kevin komen kijken of er een ambulance geregeld moet worden, beginnen zij net zo hard te lachen. Nick wordt wakker van het geluid, voelt dat zijn shirt nat is en springt op. Belle rent vrolijk naar me toe en ik aai haar over haar kopje. ‘Goed gedaan meid!’ hik ik, en daarna verdwijnt ze naar beneden, waar Danger staat te blaffen. Nick vlucht meteen zijn badkamer in. ‘Iris! Wil je alsjeblieft even een shirt komen brengen?!’ Ik grinnik een keer, trek een raar gezicht naar mijn beste vriendin en familie en loop Nick’s inloopkast binnen. Ik trek een blauwe blouse eruit en loop de badkamer binnen, waar ik Nick aantref die zijn bovenlichaam wast met een was handje. Ik help hem en druk een kus op zijn mond. ‘Je mag ook wel de hele dag zo rond blijven lopen hoor.’ Ik knipoog naar hem. Nick schud lachen zijn hoofd en trekt dan zijn blouse aan, die hij maar half dichtknoopt. ‘Ook goed’ lach ik, en hand in hand lopen we naar beneden. Joe en Mikki zitten op de bank, Mikki bij Joe op schoot. Ze hebben hun handen in elkaar gevlochten en op hun gezichten is een enorme grijns te vinden. ‘Heel erg bedankt Iris’ zeggen ze in koor als ik de kamer binnenstap.