¦54¦

Ik kwam aan bij een klif, met daarvoor een huis, volgens mij mijn huis. Seth zat op de klif, zijn benen bungelde over de rand. Ik liep naar hem toe. ‘Seth?’ O god, ik heb een déjà vu. Hij keek op. ‘Het spijt me dat ik je niet herinner, ten minste, wat je van me bent. Ik herinner dat je hier zat met mij en dat ik je over Jason vertelde, en dat je daarna bij me bleef eten.’ Hij glimlachte kleintjes en stond op. Ik legde mijn hand op zijn schouder waardoor hij me aankeek. ‘Ik ga mijn best doen alles te herinneren over wat ik allemaal met je hebt gedaan Seth, dat beloof ik.’ Hij glimlachte. Ik omhelsde hem, waar hij blij mee bleek te zijn. ‘Dat is mijn huis toch?’ vroeg ik kleintjes en wees naar het huisje verder op. Hij knikte en ik zuchtte opgelucht. Ik liep richting het huis. ‘Wat ga je doen Mai?’ Ik draaide me weer om. ‘Ik ga op een kleine vakantie.’ Zijn gezicht betrok een beetje. ‘Waarheen?’ Ik dacht even na. ‘Weet ik nog niet. Een rustige plek om alles weer te kunnen herinneren.’ Hij knikte. ‘Voor hoelang?’ Ik haalde mijn schouders op. ‘Dat zie ik dan wel.’ ‘Wanneer vertrek je?’ ‘Waarschijnlijk vanavond.’ Hij was niet blij. Ik lachte zacht. ‘Ik ben snel terug, zeg jij het tegen iedereen?’ Hij knikte en liep weg. ‘Dag Seth.’ Hij draaide zich net voor de bossen weer om. ‘Tot ziens Mai.’

~~{*}~~