3

Pov.: Carlisle
“toet-toet-toet” hoor ik door de telefoon. Tess heeft opgehangen zonder dag te zeggen. Dat zou iemand, vooral Tess niet, van de Wilsons nooit doen. ik hang de telefoon op en toets een nieuw nummer in. Er is iets met Tess gebeurt. Waarschijnlijk is dat niet iets goeds. Ik moet haar helpen.
De telefoon wordt opgemomen. “Edward, kan jij samen met Alice naar het huis van de Wilsons gaan en kijken of Tess daar is?” zeg ik. “eh ja hoor, wat is er dan aan de hand?”zegt Edward. “Tess haar ouders zijn bij een auto-ongeluk omgekomen. Ze heeft opgehangen zonder gedag te zeggen” “dat kan niet goed zijn. Alice en ik vertrekken meteen” “ik zie jullie bij het huis van de Wilsons” “tot straks, Carlisle”. We hangen allebei op. Ik loop naar de balie toe. Mevrouw Ling zit achter de balie. “Tess heeft opgehangen, ik ga kijken hoe het met haar is. Wil jij me afmelden?” zeg ik. “oké, doe ik voor je Carlisle. Ga maar snel” zegt mevrouw Ling.
Ik moet snel zijn voordat Tess zichzelf pijn doet, of nog erger… Ik loop naar buiten, naar mijn auto. Ik stap in en rij weg, naar het huis van de Wilson’s.
Ik ben al een keer eerder bij het huis van de Wilson’s geweest. Hun auto was een keer naar de garage, dus heb ik ze thuis gebracht. Toen heb ik hun dochter ook gezien. Tess was heel aardig en beleefd.
ik kom aan bij het huis van de Wilson’s en ik stap uit mijn auto. Ik zie Edward en Alice naar buiten komen via de voordeur. “en?”vraag ik. “ze is niet thuis, haar geur gaat naar het bos toe. Waarschijnlijk is ze daar naartoe gevlucht” zegt Edward. “oké, dan gaan we in het bos kijken” “we moeten snel zijn, anders kan ze er nog erger aan toe zijn dan ze al is” zegt Alice. We renden het bos in. Na een paar meter roken we haar bloed, maar het was anders dan normaal… hier en daar lagen bloedvlekken op de grond. Op ons onmenselijk snelle tempo komen we heel snel bij de oorsprong van de bloedgeur. Daar ligt ze dan, helemaal alleen.
Ze ligt op haar zij. Haar voeten zijn helemaal open. Over haar hele lichaam zijn diepe sneeën en ze heeft een grote hoofdwond. Overal stroomt bloed uit. Ik ben benieuwt hoe lang ze hier al ligt, een kwartier? Een half uur? Misschien wel een uur?
“Wat raar” zegt Alice. “Heb jij dat ook al” zegt Edward. Het ontgaat me even waar ze het over hebben, dus ik kijk ze vragend aan. “we hebben allebei geen dorst, geen aandrang om haar bloed te dringen. Alsof ze een van ons is” verklaart Edward. “Toch moet je wel op jezelf blijven letten. Er kan zo iets fout gaan als je niet oplet” zeg ik voor de zekerheid. Ze knikken allebei. Ik heb medelijden met Tess. Op zo’n jonge leeftijd krijgt ze al de ellende over zich heen. Ik zucht. Ik loop naar Tess toe en pak haar voorzichtig op. “kom we gaan terug naar de auto” zeg ik. We lopen weer op ons onmenselijk snelle tempo terug. Binnen een paar minuten waren we daar. Voor ik iets kon vragen, haalt Edward een stuk plastic uit de achterbak. Hij legt het op de achterbank. Bedankt, Edward. Hiet wou ik net om vragen, zo komen er geen bloedvlekken op de stof. Ik leg Tess op de achterbank. “ Alice blijf jij bij Tess en wil je op haar letten. Dan gaan ik en Edward voorin zitten”. Alice knikt en doet wat ik zeg. Ze zorgt er voor dat Tess haar hoofd op haar schoot ligt. Ik en Edward stappen in. Als we zitten rij ik snel weg. Als haar verwondingen maar niet te erg zijn… ik hoop zo dat het goed komt met haar. “dat hopen we allemaal, Carlisle” zegt Edward.
We komen bij het ziekenhuis aan. Ik parkeer de auto. Edward stapt meteen uit en draagt Tess uit de auto. Alice en ik stappen ook uit. We lopen naar het ziekenhuis. Als we bij de deur aankomen, houd Alice hem open. ”Ik heb Tess gevonden. Haal snel een bed of iets anders zodat ik haar kan behandelen” roep ik door de ruimte heen. Al snel komt er een brancard en Edward legt Tess erop. Ik loop naar de kleedkamer en doe mijn doktersjas aan. ondertussen is Tess naar een behandelkamer gebracht. Als ik uit de kleedkamer kom, staat Edward op me te wachten. “Tess ligt in behandelkamer 7. Alice is naar huis, ik ook zo. Of heb je liever dat ik blijf?” zegt Edward. “het is wel goed hoor, Edward. Ga maar naar Bella toe”zeg ik en hij vertrekt. Ik loop de behandelkamer in om Tess te behandelen.