W40

“Nou wat vonden jullie van de opdracht?”, vroeg Faragonda de volgende dag. Ze had de Winx naar haar kantoor laten komen.
“Ik vertrouw het nooit meer als onze borden klaar staan”, zei Stella. Iedereen schoot in de lach.
“Nou Stella, ik heb gehoord dat jij het het minst leuk vond van allemaal”, zei Faragonda.
“Wat hebben we daar nu eigenlijk mee geleerd?”
“Daar moeten jullie zelf achter komen, meisjes.”
“Een prinses sluit je toch niet zomaar op”, zei Stella verontwaardigd.
“Stella, dat hoort nu eenmaal bij de cursus. Ik hoor Bloom, Layla en Sky niet klagen”, zei Faragonda vriendelijk. En strenger vervolgde ze: “Maar als je er zo over denkt vrees ik dat het geen goed idee is de tweede cursus volgend jaar ook mee te doen.”
“Bedoelt u dat u ons volgend jaar dezelfde opdracht geeft?”, schrok Flora.
“Ik vrees dat dit niets is tegenover wat jullie volgend jaar te wachten staat”, antwoordde Faragonda kalm. “Dit keer waren ik en Griffin degenen die alles regelden, volgende keer zijn het Griffin met enkele van haar studenten. En dan zal het helaas niet gewoon een onbewaakte cel in Wolkentoren zijn. Maar het is een nuttige les.”
“Zwijg maar, ik wordt al bang”, zei Musa.
“Dat is niet nodig, Musa, het zal zwaar worden, maar Griffin is niet onmenselijk. Jullie hebben al voor hetere vuren gestaan.”
“Nou ja, zorgen voor volgend jaar”, lachte Bloom.
“Inderdaad”, glimlachte Faragonda. “Rust nu maar even uit.”
“En wat is de volgende opdracht?”, vroeg Tecna.
“Dat zien jullie dan wel”, glimlachte Faragonda, en beduidde de meisjes dat ze konden gaan.