W49

Stella, Tecna, Layla en Musa stonden de jongens op te wachten bij de poort van Alfea. Bloom en Flora zaten een eindje verderop te wachten.
“Hoe is het met Bloom”, hoorden ze plots Sky’s bezorgde stem.
“Het valt wel mee, maar ze is soms nogal opvliegend”, zei Stella, en legde uit hoe Bloom op bepaalde dingen reageerde. Sky stond te trappelen om naar Bloom te gaan, en kon zijn aandacht amper bij Stella’s uitleg houden. Hij liep onmiddellijk op Bloom af toen Stella’s uitleg klaar was.
“Hoi Sky”, glimlachte Bloom.
“Hoi Bloom. Alles in orde?”
“Zolang ik niet boos word wel.”
“Ik heb me zo’n zorgen gemaakt!”
“Alles is in orde, Sky, het komt wel goed.” Sky knikte en keek even naar de anderen.
“Euh, kunnen jullie ons een beetje privacy geven?” Flora schudde haar hoofd, maar het was Bloom die antwoord gaf:
“Nee Sky, Flora moet bij mij blijven, voor de veiligheid. Zij is de enige die me aankan.”
“Oh, oké dan”, zuchtte Sky. Plots drukte hij een zoen op Blooms lippen. Bloom werd groen en viel aan. Flora reageerde snel. Sky was enorm geschrokken.
“Sorry, ik wist niet, ik wilde niet …”, stamelde hij.
“Je kon er niets aan doen, Sky”, zei Musa kalm. “Dit wisten wij ook niet.”
“Goed dan”, zuchtte Sky. “Maar echt, als ik de Trix te pakken krijg …”
“Ik ben er van overtuigd dat Griffin hen zwaar zal straffen”, suste Layla.
“Sorry Sky”, zei Bloom, die weer zichzelf was.
“Het is niet jouw fout Bloom.” Bloom zuchtte en stond op.
“Hou je klaar, Flora. Stilzitten Sky”, glimlachte ze. Langzaam liep ze op Sky af. Ze legde haar handen op zijn gezicht en drukte voorzichtig een zoen op zijn lippen. Daarna zette ze langzaam een stap achteruit. “Fijn, dat lukt dus wel.”
“Ik hou van je Bloom”, glimlachte Sky blij. “Mag ik?” Hij legde zijn handen om haar middel. Tot zijn verbazing maakte Bloom zich los en deed weer een stap achteruit.
“Nee Sky, niet te veel ineens.”
“Goed dan”, zuchtte Sky teleurgesteld.
“Straks”, beloofde Bloom zacht. Ze ging zitten en klopte met haar hand op de plek naast zich. Sky ging gehoorzaam naast haar zitten.