Een beetje veranderd...

Pijn rukte mijn hoofd naar de ene kant, verdriet naar de ander kant. Bloed stroomde uit mijn neus. Ik zag dingen... Dingen die ik niet hoorde te zien. Dingen die ik niet wou zien. Ik geloofde het niet. Ik wilde het niet geloven.
Ik zakte door mijn benen en viel met mijn hoofd in het plasje bloed op mijn bed. Een zacht kreetje kwam uit mijn mond. Maar ik wist dat niemand het hoorde, ik wist dat ZIJ het niet hoorde. Een misselijk gevoel overspoelde mij en ik kroop naar de wc. Een klein spoortje van druppeltjes bloed achterlatend. Alles wat ik in mijn had kwam er weer uit en landde in de wc. Ik trok door en pakte een stukje wcrol om het bloed van mijn neus weg te vegen. Gelukkig was het bloeden gestopt. Ik duwde mijzelf overeind en liep naar de spiegel. Ik slaakte een gil. Ik herkende mijzelf niet, mijn huid was grauw, mijn ogen groot en mijn haar stond alle kanten op. Daarbij liep er een spoortje bloed ove rmijn wang. Ik rilde en liep terug naar mijn kamer. Ik hoorde vaag de stem van mijn moeder. ´Maria is aan de telefoon.´ Ik stond op, wankelde en slingerde naar de telefoon. ´Hi´
Ik hoorde een zacht snikje. ´Ehm, ik wil onze afspraak van vanmiddag graag afzeggen.´
´Waarom?'
'Ik.. eh.. ga met mijn moeder naar de stad.'
De beelden van eerder vlogen weer door mijn hoofd.
'Dat lieg je' siste ik.
TUUUUUUUUT
'Lekker dan...' mompelde ik en smeet de telefoon terug op de oplader. Vloekend en tierend liep ik terug naar mijn kamer. Ik ging op mijn bed zitten mokken en wilde tegen niemand praten. Een traan kroop over mijn wang, een tweede volgde en een derde, en een vierde. Steeds meer tranen landen op mijn broek en maakten donkere vlekken op de stof. Met hevige halen haalde ik adem. Ik stikte haast in mijn verdriet. Vlekken dansten voor mijn ogen, toen ik een piepje uit mijn laptop hoorde komen. Ik draaide mij verrast om en probeerde de door mijn tranen wazige letters te lezen.
Sugar zegt: Je had gelijk het spijt mij...
Hystirisch begon ik een berichtje terug te typen.
Honey zegt: Als jij gaat ga ik ook.
Een lange tijd was het stil.'
Sugar zegt: Dan kan ik het niet...
Haast opgelucht haalde ik adem.
Sugar zegt: Hoe wist je het?
Honey zegt: Ehm... Ik wist het gewoon
Sugar zegt: Dat lieg jij
Ik grijnsde.
Honey zegt: Daar heb je een punt.
Honey is offline

Reageer (1)

  • Spotgaai

    Is dit...?
    Ik vind het echt vreselijk voor je schat. Echt heel erg.

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen