Chapter 2.

Ik open m'n ogen, en kijk gewoon voor me uit. Elke keer weer, droom ik dit. Hoe hij m'n leven afpakte, en me een ander in de plaats gaf. Eigelijk, wou ik dit leventje hellemaal niet! Neeh, ik wil oud worden! Agja.. Ik zucht, en draai me een kwartslag in m'n bed. Emotieloos staar ik naar m'n laptop. Mijn ogen laat ik afdalen, naar m'n digitale klok, die aanwijst dat het binnen 5 min, middernacht is. Ik verdraai me weer op m'n rug. Waarom beet hem me? grote vraagteken. Wat ik wel altijd heb is, als die Tom iets doet, of droomt of eender wat. Ik mag mee genieten van zijn spectactel. Sommige zijn ontroerent en blij. Sommige zijn dwaas en stom. Of je hebt zijn herinneringen, waar je gewoon niet aan uit kunt. Agjaa.. Nu moet ik hem vinden! Maar waar begin ik te zoeken? Ik zet me rechter in m'n bed, en kijk m'n kamer rond. Onintresand.. Al klaarwakker kom ik m'n bed uit. Ik heb honger, dat is duidelijk. En ik leef alleen s'nachts! Want in een klaar lichte dag, kan ik me gewoon niet vertonen! Neeh, ik brand niet zoals ik die films. Als ik me vertoon in klaar lichte dag, begin ik te fonkelen.. Zoals diamantjes. Ik loop naar m'n raam toe, en zie daar de prachtige maan staan. Zo gewelig! Het is hypnostiseren. En zo rustgevend. Ik draai me om, en loop naar m'n deur. Even frisse lucht zal me goed doen. En neeh ik verander niet in een vleermuis. God! Dat jullie die films gewoon geloven? Man, man, man! Ik doe me een dikke jas aan, en schoenen. Ik loop naar de voordeur, maar zie dat er nog iemand wakker is. Zo te rieken is het Jonathan. Ik ga op de geur af, en open de deur naar de woonkamer. ‘Gadver Jonathan!!’ Fluister ik, als ik m'n broer halfnaakt in bed zie liggen, en zijn vriendin half op hem. Al bibberen loop ik de deur uit, zo naar het parkje. Jaa dé plek waar hij me beet. Waar Tom zij dat ik wel veilig was bij hem. Tuurlijk(!) Al hoodschudden zet ik me op het bankje waar alles begon. Ik sluit m'n ogen, en zie weer beeld dat zelf van Tom komt. Hij wandeld door de straten van Loitche, en komt hierheen?? Ik open m'n ogen, en draai m'n hoofd naar de kant waar hij zich bevind. Jep daar loopt hij. Hij lacht en kijkt me aan. Net als ik kan hij voelen wie of wat hem staat op te wachten! ‘Sandra!’ ik knik, en knuffel hem. Nu moet ik hem toch niet meer zoeken.. Slim! ‘Tom!’ zeg ik al wederwoord. Hij zet zich neer. ‘Alles goed?’ Ik knik, maar lieg. Zonder bij na te denken, dat Tom dit kan voelen. ‘Je liegt!’ Ik zucht. ‘Jaah Oke! het vampieren leven valt niet mee!’ Hij kijkt me aan, maar zonder emotie. Jaa wij vampieren hebben geen emotie! Hij slaag een arm rond me, die ik geirriteerd weg slaag. ‘Je hebt honger hea?’ ‘Jhaa!’ ‘Ik weet wel voedsel voor je! Ik zal drink er niet van..’ ‘Waarom niet!’ ‘Hij's m'n broer!’ Ik kijk hem met open ogen aan, en slik dan. Ik sta recht, en hij ook. ‘Wil je me nu vragen? dat ik van..’‘Mijn broer drink? Jaahh!’ Ik schud mijn hoofd. ‘Echt niet, doe het zelf man!’ ‘Hij is vanaf nu jou slachtoffer, niet de mijne lieveling!’ Die knul heeft me totaal in zijn greep.. Al mag ik hem zo hard haten, toch blijf ik toegeven aan hem. Ik knik dan maar, en hij leid me mee.

---

We komen aan in een straat. Hij wijst naar een prachtig huis, eerder een villa.. Ik lach en hij lijd me tot aan de voordeur. ‘Hij slaapt nu wel!’ Ik knik. Ik sta over de drempel, en loop de gang beter in. Plots komt er een hond naar me gelopen, en kijk ik Tom aan. ‘Neeh, hij is veilig!’ Ik knik, als Tom dit heeft gezegt, en me een schouderklopje heeft gegeven. ‘hoeveel heb jij er al leeggezogen, in die tijd dat jij me beet?’ hij hangt z'n vast op, en kijkt me aan. ‘Niemand meer’ ‘En jij kunt dit volhouden?’ ‘Met moeite!’ Hij wijst naar boven. ‘Zullen we?!’ ik zucht, en wil die aardige jongen niet van zijn leven beroven. Maar knik toch. Zoals ik al eerder zei, die knul heeft me in zijn macht. Hij stap voor me, en ik achter hem. Hij houdt half bij een spier witten deur. ‘Hier ligt hij!’ Ik knik en hij opent de deur al voor me. Hij duwd me een stukje in zijn kamer, en zijn kamer bevalt me wel. Ik lach, en ik zie de blik van Tom al voor me. ik draai m'n hoofd, en ik knikt naar zijn broertje. ‘Waarom wil je eigelijk dat ik hem bijt? dat denk je nu hea’ Ik kijk Tom stomverbaast aan, maar knik dan. ‘Stop om mij..’ ‘Gedachten te lezen?’ Ik kijk Tom tikkeltje kwaad aan. Hij lacht. ‘Ik speel wat me je!’ ‘Ik ben niet om mee te spelen!’ Hij knikt, en zijn ogen worden blauw. Ik kijk de jongen in het bed aan. Bill. Tom pakt men hand, en leid me tot bij Bill. ‘toe bijt hem.’ Ik ga op m'n knieen bij Bill zitten, en bestudeer hem beter. Zo onschuldig, en lief licht hij daar. Niks weten wat ik hem nu ga afpakken!. ‘Toe!’ Tom is dichterbij gekomen, en fluisterd dit in mij oor. Ik geef steun aan m'n knieen, en hijs me een beetje omhoog. Ik doe Bills dreads een beetje aan de kant, en zie zijn nek, en adderen al goed. Ik slik, en lik langs m'n lippen. Tom staat weer aan de andere kant van het bed. Ik kom dichterbij bij Bill, en reuk zijn bloed al. Ik palm mijn lippen in zijn nek. ‘Ik kan het nie!’ ik laat Bill los, en loop de kamer uit.