Hoe zou het zijn?
Iemand die om geeft om je.
Waar het fijn mee is, zonder pijn.
Iemand die je vertrouwt.

Om je niet te schamen voor wie je bent,
of wie je wilt zijn.
Alles wat anders is, is een ander refrein.
Een andere kleur en maat die er dan niet zal zijn.

De kleur van liefde en vertrouwen,
niet die van anders zijn.
Langzaam borrelen de tranen op, op wie ik niet kan bouwen.
Ik wilde dat ze niet zo blind waren.

Ze zien niet wat ze doen.
Ik vraag me af hoe het straks zal zijn.
Ben ik dan weer de oen?
Ik zal er dit keer wel zijn, hoop ik.

Reageer (3)

  • Beastly

    Inderdaad, we zien weer een spelfout. We hebben dit al vaker gezegd, en niet alleen tegen jou, let op je spelfouten. We zitten al in de vijfde ronde en toch weer gebeurt zoiets. Natuurlijk kun je er overheen kijken, maar deze fout is heel makkelijk om te corrigeren. Je woordkeuze in strofe drie is erg aansprekend. Vanaf daar pakte je ook mijn aandacht.

    Cijfer: 6,7

    1 decennium geleden
  • Exile

    Mooi hoor, de strofes zijn goed verdeeld en inderdaad strofe 3 is duidelijk de gene die je echt raakt. Ook de spelfout in de eerste strofe is erg jammer. Je laat goed mensen meevoelen in je gedicht. Maar let er wel op dat je hem even doorleest en controleert op fouten voor je hem instuurt!;)

    cijfer: 7

    1 decennium geleden
  • Ignorances

    Ik vind het een mooi gedicht. Vooral de derde strofe raakt me, maar zie ik weer wel een fout in de eerste strofe, namelijk 'Iemand die 'om' geeft 'om'je.' Dat is wel weer jammer. Dit was ook bij opdracht 4 en dan begin ik een beetje te denken dat je niet met zorg hebt geschreven. Verder heb je wel een mooi onderwerp gekozen voor je vrije opdracht.
    Cijfer: 7

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen