55~If I had known what ment pain, I have been Wrong for my whole life.

Edward keek weer rond. 'Sorry als wat ik zeg slecht over komt, maar het is hier nogal druk, en van Bella's bevalling weet ik dat het er nogal bloederig aan toe gaat. Je zou het kunnen vergelijken met een op hol geslagen fontein.' mompelde hij. Waarschijnlijk was het niet erg leuk voor hem om de hele tijd herinnerd te worden aan Bella's bevalling. Misschien zou hij weer een stuk opgewekter worden eenmaal mijn schatjes rondliepen. Jane kwam naast me staan, wreef heel erg zacht over mijn voorhoofd, gaf er een kusje op, aaide mijn buik en stond bij de deur. 'Ik ga dit niet nog moeilijker of gevaarlijker maken.' zei ze zacht en ze verdween. Carlisle keek de kamer rond. 'DIegene die niet tegen bloed kunnen, om gelijk welke redenen, kunnen nu beter uit de buurt gaan. Rose en Edward weten dat je totale concentratie nodig hebt, en dat bij een verkeerde beweging inderdaad een hele boel bloed vrij komt.' zei hij zacht, maar heel erg duidelijk. Ik keek hem aan en vroeg hoe hij het zou doen. Hoe hij dit goed zou laten aflopen. Ik werd afgeleid door een gewoesh achter mijn hoofd. 'Caius, alsjeblieft. Je maakt me nerveus, en wetende dat ik het ben die hier ligt, en niet jij, heb je eigenlijk geen reden om zo nerveus te zijn.' zei ik zacht, maar geirriteerd. met een laatste swoesh, was alles verdwenen. 'Hij is gewoon bezorgt, eenmaal het allemaal voorbij is, zal hij weer normaal doen.' zei Marcus zacht toen hij mijn andere hand nam. Leah snoof. 'IS dat dan zoveel beter?' Vroeg ze zich luidop af. Ik denk dat een heleboel mensen dachten dat ze zich op gevaarlijk terijn begaf, maar ik wist dat je met Marcus behoorlijk over de lijn moest gaan eer hij boos werd. Caius' tegengestelde. 'Daar ben ik zelf nog niet helemaal zeker van.' mompelde hij met een kleine glimlach naar Leah die verschrikkelijk verbaast leek. Was het echt, of maar verbeelding dat alleen maar Carlisle en ik er niet verbaast van waren hoe Marcus reagerde. Misschien waren wij twee de enige die Marcus veel gezien hadden zonder zijn passieve gezicht. Ik glimlachte naar hem terwijl hij het haar uit mijn ogen wreef. 'goed, ik weet niet hoe we het best de morfine inbrengen.' mompelde Carlisle, met een snelle blik op Edward en op mij. 'Ik wil wakker blijven, ik wil ze zien voor ik verander.' zei ik snel. Carlisle knikte. 'Dan wordt het plaatselijke verdoving, maar ik denk dat we dan toch morfine inspuiten zodat je niets voelt van de transformatie.' ik keek hem verbaast aan, en Bella zette een stapje naar voren. 'Carlisle, ik ... ik denk niet dat het gaat helpen, die extra morfine.' zei ze zacht. Carlisle keek haar verbaast aan. 'Vampiergif en Morfine gaan niet samen, het gif is te sterk, daar zijn wij al lang achter.' mompelde Aro. Carlisle keek naar bella, die haar voeten een stuk interessanter vond. 'Oké, dan.' mompelde Carlisle. Ze plaatsten een scherm voor mijn buik zodat Leah en ik het niet zouden moeten zien, en daar was ik dankbaar voor. Ik voelde het niet, maar ik kon duidelijk mijn vel horen ... in stukjes geknipt worden. Ik kreeg er koude rillingen van, en Leah duidelijk ook. Plots boog Edward na een korte blik op Bella naar voren. Net voor het harde vlies opengebeten werd door Edward begonnen mijn kleintjes te stampen. Dorst waarschijnlijk, en ook nu hielp de morfine niet. ik was blij dat Leah een washand in mijn mond had gestoken zodat ik daarop kon bijten, want anders had ik het zeker uitgeschreeuwd.