017 – Something subconscious

''U got it bad when you're out with someone, but you keep on thinkin' bout somebody else ''

Zayn Jawaad Malik.
Wanneer ik ophang laat ik met een grijns op mijn gezicht mijn handen even tussen mijn knieën hangen terwijl ik mijn ellebogen op mijn benen laat rusten. Dik anderhalf uur had ik met Sophia gepraat, en alleen het begin en het einde wat samen ongeveer een kwartier had geduurd hadden we het maar gehad over wat er vanmiddag gepubliceerd werd. Ik kijk op de klok en zie dat het twintig voor twaalf is. ‘nog steeds op vent.’ Het is Liam die binnenkomt en Linéa recta naar de koelkast loopt voor wat drinken. Ik zie dat hij zonder na te denken met zijn mond aan het pak gaat en me vragend aankijkt waarom ik nog op ben. ‘ik moest even bellen met Sophia, ik voelde me nogal lullig hoe ze nu bekend staat.’ Liam haalt zijn schouders op en zet het pak weer terug in de koelkast. ‘ze werd inderdaad onderuit gehaald, maar dat zijn ze nou eenmaal conclusies trekken om een goed en nieuw verhaal uit te brengen.’ Ik knik en sta op en loop door naar de badkamer waar ik mijn tanden nog maar eens ga poetsen voordat ik ga slapen. Een gevoel in me vond het alles behalve fijn om weg te gaan uit Londen. Terwijl ik tanden poets kijk ik in de spiegel en vraag me af wat er met mijn blik is. Op de een of andere manier vond ik dat ik er zelf anders uit zag op het moment. ik spoel mijn mond en kijk nog een keer in de spiegel om op te merken wat me anders is.. maar waarschijnlijk kwam het omdat ik moe was. Ik loop naar onze eigen kamer die helemaal netjes en leeg is op een stel kleren na die ik voor morgen had klaar gelegd. Morgen moesten we er namelijk al weer vroeg uit. Ik zet de wekker op mijn Blackberry en merk dan op dat ik nog een ping heb. Ik ben nieuwsgierig van wie.. maar alles in me wist dat het nog van Sophia was. ‘Dank je dat je naar me hebt geluisterd, en ik hoop dat ik je nog snel een keertje weer zie. Nu val ik je niet meer lastig, trusten x.’ ik lach even en besluit niet terug te sturen aangezien ik wist dat ik dan niet meer op kon houden om haar lastig te vallen. En waarschijnlijk zij mij ook niet. Ik leg mijn Blackberry op het nachtkastje en stap in het bed en zet het lampje op het nachtkastje ook uit. Ik kijk nog even uit het raam aan mijn voeteneinde. Het uitzicht vanaf deze kamer en de woonkamer was echt waanzinnig. Ik blijf nog even over het besneeuwde Londen staren en zie hoe de nieuwe verse sneeuwvlokken weer vanuit de wolken naar beneden dwarrelen. Ineens is het gevoel van moeheid weg gezakt en voel ik me klaar wakker dus besluit mijn iPod er maar bij te pakken en klik net zo ver door tot dat ik bij Chris Brown en Keri Hilson kom – Superhuman, aan het einde van het lied weet ik zeker dat ik elk moment in slaap kan vallen. Waarschijnlijk het laatste ding wat door mijn hoofd vliegt is Sophia.

sorry dat ik gisteren niets heb geschreven maar ik was de hele dag weg dus ik was 's avonds echt moe.
Hoop dat jullie het nog leuk vinden.