Chapter 1

Ik dacht vaak aan een van de treurigste dagen van heel mijn leven. Ik wou het niet maar deed het toch. Iedere dag kwam ik hier op de mooie open plek waar vroeger allemaal bloemen stonden, mooie paarse bloemen. Nu was er bijna niets meer van over, sinds dat ze dood was. Ik kon het me nog goed herinneren en helaas zal ik het nooit vergeten. Alice die omkwam bij een van de gevechten tegen de andere vampiers. Ik lag naast haar graf en draaide haar favoriete bloem rond tussen mijn duim en wijsvinger, de mooie gele narcis. Ik had er wat tegen kunnen doen, maar had mijn handen vol aan 3 andere. Het ging zo snel, veel te snel. Emmett die me hielp en hun hoofden kapot sloeg en de andere vampier die Alice haar hoofd er af rukte. Ik werd zo kwaad dat ik wel iedereen had kunnen vermoorden, maar echt iedereen. Waarom waren alle vampieren jaloers op Bella en Edward met hun Renesmee? Dat was een vraag die ik niet op kan lossen. Ik keek naar de boom toppen waar de zon langzaam omlaag zakte. Het begon te schemeren.
‘Jasper, kom nou.’ Zei Esmé. Ik keek op en Esmé stak haar hand uitnodigend uit. Ik stond op en legde de narcis op Alice haar graf en liep weg.