Chapter 2

We liepen net de kerk uit, nou eigenlijk trok mijn broer me mee. Mama bleef achter. Ik wou mijn wangen afvegen.
‘Hier laat me even helpen.’ Zei Spencer lief. Hij pakte de mouw van zijn blouse en veegde de tranen af. Ik keek hem aan en je kon duidelijk zien dat hij ook ieder moment in huilen uit kon barsten.
‘Gaat het, Spencer?’ Vroeg ik. Ik duwde zijn kin omhoog zodat ik hem recht aan zou kijken in zijn grijs groene ogen. Hij keek me aan en barste toen in tranen uit.
‘Ik kan gewoon niet geloven dat hij weg is, Abigail.’ Snikte hij.
‘Ik ook niet. Het is gewoon schandalig hoe ze hem…’ ik stopte en slikte mijn tranen weg.
‘Vermoorde.’ Fluisterde Spencer.
Ze hadden papa vermoord. Hij hielp alleen een oude mevrouw die ze aan het beroven waren en schoten hem toen door zijn hoofd en staken hem blindelings 6 keer in zijn buik. Spencer zat toen in de auto op hem te wachten. De auto stond om de hoek geparkeerd, hij hoorde de schoten en rende meteen de auto uit. Toen hij aankwam was de moordenaar al gevlucht. De politie heeft 2 daders dankzij de oude mevrouw die in het ziekenhuis ligt met een gebroken rib en arm. De wereld is zo schandalig wild geworden en ze jatten echt alles wat los en vast zit.