Butterfly Fly Away

1 maand geleden, werd bij je kanker vastgelegd. Sinds de dag dat we je uit het asiel zijn gaan halen, had je het. Maar niemand die het ons vertelde, misschien dat je dan nog langer zou mogen leven. En geen halfjaar of een jaar, ik vind het zo erg dat ik je dan alweer moet loslaten. Ik zal je zo erg missen, mijn hond. We hadden 3 geweldige jaren, en ik hoop dat het halfjaar of jaar zelfs nog geweldiger zal worden. Want ik hou van je, meer dan van welk huisdier ooit, nooit zal ik je vergeten. Jij verdient een speciaal plekje in mijn hart, net zoals Snuffel. Je zal hem je wel nog herinneren, mijn lieve zwarte kat. Vele vinden het erg, maar zeggen dat hun dier ook gestorven is aan kanker. Zij begrijpen niet dat jij al het 3de wezen bent dat ik moet loslate door kanker. Eerst mijn oma, Snuffel en dan jij. Het is alsof God wilt dat ik iedereen kwijt ben, dat hij mij eenzaam wilt hebben. Altijd als ik ’s nachts naar beneden kom, en ik in de zetel ga zitten. Kom je in mijn armen liggen, me aankijken met je schattige bruine oogjes. En dan zing ik Butterfly Fly Away voor je van Miley Cyrus, daarna lik je mijn hand. Je tong zo ruw, maar toch zacht… Als ik je eenmaal boven bent, wil je dan de groeten doen aan Snuffel, Nobeles, oma, Musti, Snuf, Ceasar, Kastor, Fleuri, Fido… zeg ze dat ik echt heel van hen houd, dat ik ze nooit zal vergeten en dat ik hoop ze ooit terug te zien. Ik zal je loslaten, zodat jij je eigen weg kan gaan, naar boven. Naar al de geliefde die zijn heen gegaan, die altijd in mijn hart zullen blijven.