005

'Goeiemorgen.'
Geschrokken vlieg ik overeind in mijn bed als ik een jongensstem hoor, die niet van Justin afkomstig is.
Gedesoriënteerd kijk ik rond in de kamer om dan tot de ontdekking te komen dat ik in de gemeenschappelijke kamer van Elina en mij lig op onze universiteit.
En dat Robbie op mijn bed zit, aan mijn voeten. 'Goeiemorgen,'herhaalt hij weer, met dat sexy Australische accent van hem.
Oké, misschien voel ik wel een beetje iets voor hem. Zeker nu Justin en ik amper nog praten lijk ik mannelijke aandacht nodig te hebben.
Ik grinnik. 'Goeiemorgen,'antwoord ik. 'Kon je niet meer wachten om ons te zien?'
'Ik kon niet meer wachten om jou te zien,'grijnst hij.
'Ach, wat lief,'zeg ik, voor ik hem bij zijn schouders naar achter duw en we een soort van gevechtje beginnen.
'Rustig Murray,'lacht Robbie, als hij me onder zich vast heeft en ik niet meer weg kan. 'Je weet toch dat je nooit moet proberen te winnen van een man?'
'Man?'lach ik. 'Ja hoor.'
'Hé tortelduifjes,'zegt plots een stem dichtbij en geschrokken laten Robbie en ik elkaar los.
Elina lacht. 'Ik ben het maar hoor. Maar goed, Madison, ik ga eten, kom je mee?'
Robbie kijkt me pruilend aan en grijnzend schud ik mijn hoofd. 'Ik ga vandaag maar eens in de cafetaria eten.'
Robbie grijnst. 'Goed idee.' Hij springt van het bed en neemt me dan in zijn armen zoals je bruidegommen altijd met bruiden ziet doen. 'Ik breng je wel tot daar.'
'Maar... ik heb mijn pyjama nog aan?'zeg ik lachend.
Robbie haalt z'n schouders op. 'Dan ben je extra sexy.'
Hij loopt de kamer uit met mijn in z'n armen, Elina verwonderd achterlatend. Ik in mijn korte pyjama en hij in z'n boxershort.
Soms hoeft iemand niet veel aan te trekken om aantrekkelijk te zijn.

Haha' dat zou zo uit Chucks mond kunnen komen
Ja, inderdaad, ik heb een beetje teveel naar Gossip Girl gekeken (a)