OO1

By TheBiebAmore

Justin Drew Bieber

Kate en ik stonden nog steeds tegen elkaar aan in het bos, haar lichaam voelde warm aan, vertrouwd.Opeens hoorde ik een stem. Een stem die mijn naam riep. Hij kwam steeds dichterbij. Een vertrouwde stem van iemand waar ik veel van heb geleerd. Die mij heeft grootgebracht al moest ze dat in haar eentje doen. Het werd stil, de stem was weg. Tot ik opeens een ruk aan mijn arm kreeg en van Kate weg werd getrokken. Weg was de warmte, de rust. Inderdaad, het was mijn moeder die me meetrok. "Justin jij gaat nu mee. Wat bezielde je? Hoe kon je zomaar weggaan?" Hoorde ik mijn moeder vluchtig maar woedend zeggen. Ik keek naar Kate die me hopeloos aankeek en toen naar haar voeten. Ik probeerde haar naam nog te roepen maar mijn beeld van haar werd steeds kleiner en kleiner en ik zag alleen nog wat bomen voor me. Kate was weg. Ik heb haar nummer of adres niet kunnen vragen niks. Zal ik haar ooit nog zien? Ik wist zelf het antwoord al. Waarschijnlijk niet. We waren terug bij de bus. Mijn moeder riep de crew naar buiten en ik zag langzaam iedereen met een teleurgesteld en verward gezicht naar buiten komen. Als laatste Chaz nog met zijn Dipsy pak in zijn hand en een rood hoofd waar schaamte af te lezen was. "sorry Justin. Ik moest het ze vertellen" "tis al cool Bro dit was toch de laatste dag. Kate gaat weg, anders had ik het zelf moeten vertellen." "Chaz heeft ons al verteld dat je daar bleef door Kate. Maar hoezo ging je daar eigenlijk in de eerste plaats heen? Je wist dat fans je gillend zouden volgen." begon mijn moeder. "Dat is precies de reden waarom ik erheen ging." antwoorde ik kort. "Voor je fans maar die zijn daar jong en ik snap niet-" "niet voor de fans. Om juist even te kunnen vluchten VAN mijn fans, van mijn verplichtingen." "maar je houdt van je fans, het optreden, dit was een droom die uitkwam." "Ja mam, dat doe ik ook. Maar ik wilde gewoon Justin kunnen zijn in plaats van de popsensatie van het moment. En Kate..." er viel een korte stilte. "Ik kwam haar tegen toen ik een rondje liep. Ze wilde met me op de foto, niet omdat ik Justin Bieber was maar Tinkywinky, ik ging met haar om en begon haar leuk te vinden. Zij mij ook, maar ik kon niet laten zien wie ik was. Het moest geheim blijven, toen kwam opeens de eigenaar van het pak terug, die op vakantie was waardoor ik tinkywinky kon zijn, hij kwam onverwachts terug. Ik heb Kate alles uitgelegd en laten zien wie ik ben. Maar wannneer ik eindelijk mezelf kon zijn bij haar kwam jij, en nu... nu zal ik haar nooit meer zien." Bij de laatste zin die ik uitsprak verliet een traan mijn ooghoek en stroomde langzaam over mijn wang om kapot te kunnen spatten op de grond.