OO3

By TheBiebAmore

Justin Drew Bieber

"Justin ben je klaar? dan kunnen we gaan." "ja mam, ik heb alles ingepakt. Is het goed als uhm.. ik dacht dat ik missch-" "ja Justin je mag nog even naar Kate." "Dankje dankje dankje" ik vloog haar kort om de haren en liep toen snel weer het park in. Ik liep naar de plek waar het huisje van Kate stond. Onderweg kwam ik langs de plek waar ik haar had ontmoet. Ik weet het nog alsof het 5 minuten geleden gebeurd is.

Ik liep rustig door het park, geen paparazzi dit keer, geen gillende fans, gewoon rustig lopen… Er kwam een meisje van ongeveer mijn leeftijd op me aflopen. “Tinkywinky, mag ik met je op de foto?” ze kreeg rode wangen toen ze het vroeg. Een meisje van 17 –denkik- die met tinkywinky op de foto wil? Naja oke. “ja tuurlijk” probeerde ik in een diepe stem te zeggen zodat ik niet ontmaskerd werd. Ze gaf me een knuffel en iemand nam er een foto van. Ze bedankte me en liep weer weg.

Ik veegde met de rug van mijn hand over mijn wang. Hij was nat, een paar verdwaalde tranen vonden hun weg naar beneden. Ik begon weer te lopen, sneller dit keer, terwijl ik in mijn hoofd probeerde te bedenken wat ik moest zeggen of doen. Ik hoefde er niet lang over na te denken want toen ik aankwam bij het huisje was er niemand. Isa was niet buiten met haar Dorabal aan het spelen. De donkerblauwe auto stond niet meer op zijn plek links van het huisje een beetje scheef door de boom die er stond. Alle gordijnen waren open, de deur op slot, en het hele huisje was leeg. De keuken waar Kate en ik nog een gevecht hadden was opgeruimd en helemaal leeg. Isa's kamer met het bedje waar ze met mijn pet op elke nacht opnieuw in een diepe slaap viel zonder zich zorgen te hoeven maken om wat dan ook was opgemaakt. Het trappetje waar ik Kate vaak op zag zitten, genietend te kijken naar een spelende Isa of met haar iPod in was kaal. Ik was te laat. Kate was weg. Voorgoed.