Chapter 16

Ik reed door Forks in mijn Jaguar. Die had ik met kerstmis van Alice gekregen. Ik stopte voor het huis waar ik de nacht had door gebracht, Abby’s huis. ik stopte en stapte uit. Ik wou naar de voordeur lopen, toen hij open werd gedaan en er een mevrouw naar buiten stappen.
‘Hallo, is Abigail ook thuis?’ Vroeg ik meteen aan haar.
‘Ja.’ De vrouw liep weer naar binnen en zei iets tegen iemand dat blijkbaar Abby was.
‘Euhm… Abs, er staat iemand voor je aan de deur.’
‘Wie dan?’ Hoorde ik Abby vragen.
‘Ikke.’ Zei ik en stond ook binnen. Ze keek me even geschrokken aan maar kwam toen naar voren.
‘Jasper, leuk dat je er bent!’ Zei ze enthousiast en wou me het liefst om mijn nek vliegen.
‘Dank je, was je aan het eten?’ vroeg ik en keek naar de half opgegeten boterham op de tafel.
‘Nou, eigenlijk wel ja.’ Zei ze. Ze liep weer naar de tafel en pakte haar boterham.
‘Wat kom je hier eigenlijk zo vroeg doen?’ vroeg ze om de stilte te verbreken.
‘Misschien… Heb je zin om met me mee te rijden naar school.’ Zei ik.
‘Klinkt goed, ben je met de fiets?’ vroeg ze en probeerde uit het raam te kijken.
‘Nee, ik ben met de auto.’ Zei ik.
‘Ow, klinkt goed. Maar ik moet nog even kijken of Spencer niet door zijn wekker heen is geslapen.’ Zei ze en wees de trap op en slikte het laatste stukje boterham weg.
‘Ow, ik wacht wel hier.’ Zei ik. Ze keek me even aan.
‘Jij gaat mee dit mag je niet missen.’ Zei ze en ze trok me mee de trap op. Het was een gezellig aangekleed huis en ze trok me mee naar een deur.
‘Nu zo stil mogelijk de kamer in sluipen.’ Fluisterde ze en deed de deur klink naar beneden. We keken even om het hoekje en ik zag een rommelige kamer met een half naakte Spencer in zijn bed liggen. Hij lag zo breed als maar kon in zijn twijfelaar en snurkte zacht. Abby grinnikte zacht en stapte de kamer in. Ik bleef echter in de deur opening staan. Ik keek liever toe. Abby sloop naar hem toe en sprong ineens op het bed en begon hem te kietelen. Het snurken haperde even en hield toen meteen op.
‘What the fack, Abby, stop!’ Gilde Spencer en probeerde Abby weg te duwen. Hij rolde zijn bed af en ik hoorde een zachte plof aan de andere kant van zijn bed.
‘Spenc, gaat het?’ Vroeg Abby en keek over het bed. Ik liep ook naar het bed om te kijken. Spencer keek me even geschrokken aan en knipperde even.
‘Jij ook hier, Jasper?’ Vroeg hij.
‘Ja, wacht laat me je even helpen.’ Ik stak mijn hand uit en trok hem overeind.
‘Dank je.’ Spencer keek Abby even aan en keek speels kwaadaardig.
‘Ik krijg jou nog wel, jij schurk.’ Zei hij en prikte in haar zij.
‘Jasper rijdt me naar school, dus ik ga nu en als je opschiet kom je ook nog op tijd.’ Zei Abby. Ze had gelijk over 15 minuten begon de eerste les en dan zei zij dat ik vroeg was.
‘Zullen we gaan, Jasper?’ vroeg ze en gebaarde naar de deur. Ik knikte en we lieten Spencer alleen. Abby pakte haar spullen en jas.
‘Uw wagen staat voor geparkeerd, mejuffrouw Grimes.’ Zei ik speels.
‘Gekkie.’ Zei ze en ze deed de deur dicht toen we buiten stonden. Toen we eenmaal in de auto zaten was het stil.
‘Mag er wat muziek op?’ vroeg ze.
‘Tuurlijk.’ Ik zette wat muziek op, heel toevallig was er net een liedje van U2 op.
‘Jhee, die is goed.’ Zei ze.
‘Luister jij naar U2?’ vroeg ik en keek haar aan.
‘Ja, hoezo?’ Vroeg ze en keek me ook even raar aan.
‘Nee, laat maar. Ik had eigenlijk niet verwacht dat iemand van jouw leeftijd naar hun zou luisteren tegenwoordig,’ Zei ik.
‘Maakt niets uit toch, ze maken leuke liedjes en ik luister er graag na.’ Ik keek weer vooruit. Abby mompelde mee met Bono.
‘…when he hits you, you don't mind
Because when he hurts you, you feel alive
Is that what it is?

Red lights, grey morning
You stumble out of a hole in the ground
A vampire or a victim…’ Ze stopte ineens na die zin. Ik keek even geschrokken naar haar. Ze schrok ook van wat ze mee had gemompeld. Ik verstevigde mijn grip van het stuur. Ik ging haar dadelijk meteen even meenemen naar Edward. Gelukkig stond hij op de pakeer plaats. Ik dacht aan mijn vraag.
“Weet ze wat we zijn?” Dacht ik. Edward keek me even aan en ik parkeerde naast zijn Volvo. Hij knikte. Damn! Ze wist het en ze kende me pas 1 dag. Of ze is zo slim of het was zo duidelijk.
‘Jasper, we kunnen uitstappen. Ze stond al buiten de auto en gooide de deur dicht. Ik stapte ook maar uit en keek bezorgd naar Edward.