OO7.

By TheBiebAmore

Kate Ann McCartney

Er is al een lange tijd verstreken sinds de vakantie die ik met Justin had. 5 maanden en 3 weken om precies te zijn. Ik denk er nog vaak aan terug, vooral de laatste dag, hoe we daar stonden in het bos. Tegen elkaar aan alsof niets in de wereld ons iets aan kon doen. De rust. De warmte. Het was perfect. Ik dacht er nog vaak aan, wat als Justin terug was gekomen voor ik weg ging? Hoe zou alles er nu uitzien? Maar nee, ik moet hem uit mijn hoofd zetten, hij is nooit teruggekomen, en hij zal ook nooit meer terugkomen. Hij gaf niks om me. Zijn perfecte leventje gaat gewoon weer verder. Maar ik, Kate Ann McCartney, het gewone schoolmeisje van 17 jaar kan aan niets anders meer denken dan aan hem, de jongen die me verlieft heeft laten worden op hem, zonder zijn gezicht gezien te hebben. Ik zuchtte weer bij de gedachte en liet me met deze zucht op de bank vallen voor de tv terwijl ik met mijn ogen de kamer rond keek naar die vervloekte afstandsbediening. Ik zapte lang ClevverTV en daar stond hij, in het midden van mijn scherm naast Selena. Ik kon het niet aanzien, ik drukte de tv snel uit en kroop in de hoek met mijn knieën omhoog. Met mijn voorhoofd leunent op mijn broek, die nat werd van de tranen. Ik hoorde een bekende toon de kamer vullen, mijn blackberry. Ik keek kort op het scherm: "Maddie belt" ik liet hem liggen en keek naar het nu zwarte TV scherm, hoe kon hij. Na een tijdje hoorde ik de deur open gaan. Het was Maddie, ze had de sleutel omdat ze hier praktisch gezien half woont. Ze had een paar tassen in haar hand en kwam al huppelend naar me toe. "Dit kan zo niet langer Kate, ik ken je niet meer zo, waar is de vrolijke, altijd lolmakende en partyanimal Kate gebleven?" "die is er niet meer" "Nu weer wel, ik heb een nieuw jurkje voor je gehaald want wij gaan met de meiden uit vanavond." "Maddie, alsjeblieft" "Nee niks jij gaat gewoon mee of je nou wil of niet, dus huphup hup droog je tranen en ga je snel omkleden, over een uur zijn de meiden er." Ik kreeg toch wel een glimlach op mijn gezicht. Ze kan me altijd weer opvrolijken. Ik gaf Maddie een knuffel, pakte de tassen en liep naar boven. Tijd dat ik weer een keer lol ga maken, ik bedoel Justin zit toch ook niet te huilen om mij? Ik bekeek het jurkje eens goed, deed hem snel aan met de hakken eronder en riep Maddie naar boven. Ze deed de deur open en ik zag een al verbaasde Maddie staan met open mond en uitpuilende ogen. "als je zo blijft kijken vallen je ogen er nog uit" zei ik lachend en meteen knipperde ze weer. Precies zoals bij Justin. NEE niet aan denken nu Kate. Tijd voor jezelf. "en wat vind je?" vroeg ik haar terwijl ik een rondje draaide. "hij is prachtig" zei ze lachend. "Jij ziet er anders ook niet verkeerd uit. Op zoek naar wat mannelijk schoon Mads?" ze stak der tong uit en liep naar mijn kleine kastje met spiegel erboven op voor haar make up en haar. "Waar is je stijltang?" "uhmm..." ik liep al met tikkende hakken naar de badkamer en vond de stijltang. "Found it!" we deden snel ons haar, make up en behangde onszelf met sieraden. Toen we klaar waren hoorde ik de bel al gaan als teken dat de meiden er waren.

We liepen door de straat en hoe ik het ook probeerde, ik kon aan niets anders denken dan Justin. Diep in gedachten liep ik achter Maddie aan en onderweg liep ik perongeluk tegen iemand aan bij de bioscoop, maar nog steeds in gedachten liep ik gewoon door. We waren bijna bij de club en ik had eigenlijk wel zin om weer eens wat leuks te doen. It's time to party.