OO9.

By TheBiebAmore

Kate Ann McCartney

"Klaar?" "Jep" "Alright leggo." "WACHT!" "wat is er we moeten weg" "wacht 2 seconden!" riep ik al rennend naar mijn kamer. Ik pakte snel de gesigneerde pet die Isa van Justin had gekregen van mijn kast en rende weer naar beneden. Ja ik had de pet nog steeds. Ik dacht erom hem weg te gooien zodat ik hem misschien zou kunnen vergeten. Maar het was te belangrijk voor me, ik kon het niet. Dan was het net of ik alles weggooide wat er gebeurd was. Hij had alles al weggegooid door met Selena te trouwen. Maar ik wilde het niet vergeten, het was speciaal, hij was speciaal, wij waren speciaal wanneer we samen waren. Maar alleen, was ik gewoon maar een simpel schoolmeisje. Al rennend van de trap diep in gedachten sloeg ik de laatste 5 tredens over en viel zo op de grond. Ik hield de pet lachend omhoog en probeerde weer op te staan. We stapten in mijn de auto van Maddie, ik had de route ook opgeschreven en kroop snel achter het stuur. Voor Maddie ook maar haar gordel vast kon maken drukte ik met mijn voet het gaspedaal al in en daar gingen we, opzoek naar de liefde van mijn leven. Het lijkt net een film, maar jammer genoeg is dat het niet, dan had ik gewacht op het einde tot alles goedkwam. Maar dit was geen film, het zou niet goedkomen. "KATE!" "heh."ik keek verward opzij en zag een uit de vooruit wijzende Maddie met een bang gezicht "STOOOOOP" ik drukte op de rem en net op tijd stond ik, nog maar vijf centimeter, verwijderd achter de auto voor me. "dat ging maar net goed." zuchte ik terwijl ik met mijn handen door mijn haren ging waarna ze vleoeind stuk voor stuk over mijn schouders vielen.

Na mijn geweldige rijkunsten en anderhalf uur rijden waren we dan eindelijk aangekomen bij het strand waar justin zou gaan optreden. Snel pakte ik mijn ped nog van de achterbank en we liepen naar de ingang. Er stond een man van de beveiliging voor de ingang en aangezien ik geen kaartje had moest ik wat bedenken. "Ik weet wel wat" zei Maddie en liep bijna huppelend naar de man terwijl ze me een knipoog gaf. "HELP! WAAR IS MIJN MOEDER? MAAAM ? MAHAAAAAM?" "stil stil we zoeken je moeder wel" en ze gingen opzoek. Glimlachend liep ik snel naar binnen en drong me door de menigte meisjes richting het podium terwijl de zoete klanken van Justin steeds harder werden en dieper in mijn trommelvliezen drongen. Ik was bijna op de eerste rij, ik liep met mijn gesigneerde pet op, en mijn hoofd hangend een beetje naar beneden naar voren. Bang hem aan te moeten kijken en te zien dat hij me evrgeten is en me ziet als een gewone fan. Ik stond tegen het hek aan. Nog steeds met mijn hoofd naar beneden hangend. Ik moest mijn hoofd nu wel optillen, ik moest hem toch onder ogen durven kijken wilde ik met hem praten. Toen ik Justin's voetstappen naar voren hoorde komen tilde ik langzaam mijn hoofd recht. Justin keek me aan, stond stil, en langzaam klonken de tonen zachter tot hij stil was en me aankeek terwijl de muziek op de achtergrond nog steeds doordraaide. "K-k-kate?" hij wist nog wie ik was! hij was me niet vergeten! ik knikte zachtjes, beschaamd door alle gezichten mijn kant op en Justin liet zijn microfoon vallen uit zijn hand die op zijn plek stuiterde, steeds wat lager. "ik kan dit niet meer" zei hij zachtjes maar zo dat ik het nog net kon horen. Hij rende het podium af naar buiten en hij was weer weg. Ik wilde achter hem aan gaan maar beveiliging Dude stond opeens bij de ingang "fuck." "DAAR STAAT ZE GRIJP HAAR" ik probeerde me een weg te banen door de menigte naar buiten. Dit lukte ik was buiten. Ik begon te rennen, te rennen over het strand. Maar stopte door een luid gesnik. Dat was JUSTIN! "JUSTIN JUSTIN!" riep ik maar er kwam een donkere man naar mij toe lopen, Kenny, hij hield me tegen en vreg wat ik kwam doen. Ik hoorde gerommel van Justin en achter me kwam beveiligings-dude alweer. Hij trok mij aan mijn arm mee, voordat ik met Justin kon spreken. "JUSTIN" probeerde ik nog maar ik zag hem weglopen via de zijkant van de tent. Er werd naar mijn ouders gebeld en ze moesten me komen halen. Justin...