Hoofdstuk 17: Shopping

Reageer (8)

• IDunnoXD

  omg ... animegirl13 heeft hele hoofdstuk gekopieert o_0 ik heb hier de lol van me leven en me vader tegen onze vrienden: die heeft weer een binnen pretje, ik zo: WHAAAAAAAT????? Dit is een melig stukkie!! T^T verder onegaii!!!!!!!!!!!!!!!!!!

  1 decennium geleden
• Shanine

  Och, lekker makkelijk boodschappen doen is dat he en dan krijg je nog 4 kassa's cadeau.. Beter dan de supermarkt waar ik werk waar er korting ergens op hoort te zijn maar er niet is nja, genoeg geklaag VERDUURRRR <3

  1 decennium geleden
• SlenderDemon

  hij is zoals altijd weer awesome!
  ik zie het allemaal echt voor me
  en dat ziet er heel grappig uit
  lolz snel verder

  1 decennium geleden
• HoshiOokami

  Kakzuzu zat in het kinderzitje, huilend naar zijn portemonnee te staren, die Hidan pesterig voor hem hield. ik heb me het hele verhaal daarom kapot gelachen
  
  'GROEPSKNUFFEL!' schreeuwde Tobi. Hij duwde iedereen gewillig tegen elkaar. Tobi tobi toch
  
  Sommigen wilden Kakuzu achter laten, maar dat leek ons geen goed idee, aangezien er meer winkels met kassa's waren. AWESOME! Als je gaat shoppen.. neem altijd Kakuzu of Tobi mee Of zetsu.. (als hij ze niet opeet) dan ben je goedkoop en leuk op stap! xd
  
  Snel verder onegai

  1 decennium geleden
• GilbertBro

  We praatten met elkaar, en scholden naar elkaar, of knuffelden elkaar, tot we ons ontbijtje op hadden. Ik had maar één broodje gehad, en keek verlangend naar het laatste brood wat op de tafel lag. Ik keek de anderen aan, en iedereen behalve Kakuzu keek net zo. De geld-liefkozende freak merkte mijn blik op, en begreep dat ik zijn reactie niet begreep... (DAT is een erg rare zin...)
  'We gaan het brood verkopen.' Voor hij uitgepraat was, stormde iedereen zonder naar Kakuzu te kijken, en zelfs maar z'n blik van het brood af te wenden, op het laatste sneetje af. Ik had niet opgelet, en was dus te laat. Romy klom op de tafel en hield het stukje ontbijt omhoog. Omdat Romy net een über machtige koningin leek... in een veel te korte pyjama: leken alle Akatsuki leden net haar knielende bedienden. Romy keek Kakuzu aan.
  'geef mij het geld.' sprak ze hem toe.
  'maar...' piepte hij. 'je hebt mijn portemonnee al!'
  'Dat is óns geld. Ik heb geld nodig om jullie te voeden.'
  'maar..' begon hij weer. Romy keek onheilspellend, en beval haar bedienden toen het volgende.
  'hongerigen,' sprak ze hen aan met een hardere machtige, maar toch gespeelde stem. 'Ik beveel jullie om onze schatbewaker in vieren te delen. Hij mag los zodra ik het geld heb...'
  'hoeveel?' vroeg ik, ook al stond ik aan de zijlijn naar het middeleeuwse tafereel te kijken. Romy dacht na.
  'ALLES!' concludeerde ze. Kakuzu gilde, en alle Akatsuki leden op hem na sprongen op hem af. Stiekum zocht ik Deidara en Tobi op. Tobi vondt het zielig voor hem, maar was toch wel de eerste die op hem sprong nadat Hidan hem aan de grond gelijk had gemaakt. Deidara kon ik niet vinden... Ik had hem ook niet gezien aan tafel, bedacht ik me net. Toen hoorde ik zijn stem naast me.
  'Zijn jullie begonnen zonder mij!?' ik keek naast me, en zag Deidara met een grijns naar het tafereel kijken. Eerst moest ik lachen, maar kwam er toen achter dat Deidara... niets aan had. Ik gilde, en even keek iedereen mijn kant op. Toen ze Deidara zagen, leek niemand iets opvallends te zien, en gingen ze weer verder met Kakuzu van zijn liefde beroven.
  'Deidara!?' voeg ik boos.
  'Jhaaaaa???' antwoordde hij lief.
  'DOE F*CKING IETS AAN!' schreeuwde ik. Deidara grijnsde, maar zag toen mijn blik. Als een bang hondje rende hij de trap op.
  
  Toen Deidara terug kwam, hadden de mannen Kakuzu's geld aan Romy gegeven. Romy had haar arm plechtig om Itachi's arm gedraaid, en liep alsof het een bruiloft was naar de garage. Ik besloot om me ook even om te kleden, want ik had ook maar een soort van pyjama aan. Romy daarin tegen, had nogsteeds alleen een shirt en onderbroek aan.... Ze leek geen plannen te hebben omdat te veranderen. Ik vroeg me ongewild af hoe het kwam...
  
  Toen ik door de gangen liep, glipte ik de kamer van Hidan Kakuzu en Romy in. Er lagen aardig veel kapotte flesjes op de grond, wat verklaarde dat Romy vanochtend nog had gedronken. Lachend om mijn vriendin liep ik naar Deidara, en tobi's kamer. Daar doorzocht ik de tassen, opzoek naar mijn kleren. Ik vond er een paar, en deed die aan. Ik stopte ik mijn mobiel in mijn zak, en rende toen terug naar de garage.
  
  In de supermarkt.
  'Fuck. dit is veel te veel, voor het geld wat we mee hebben genomen.' mompel ik, als Itachi nog wat auto, en hot model wanted folders in het winkelkarretje stopt.
  Kakzuzu zat in het kinderzitje, huilend naar zijn portemonnee te staren, die Hidan pesterig voor hem hield. Ik duwde het karretje met moeite, omdat Kakuzu op een of andere manier erg zwaar was. Ik was in gedachten verzonken, omdat ik me af vroeg wat Kakuzu zo zwaar maakte. Ik bedacht me dat dat wel eens goud zou kunnen zijn...
  Plots voelde ik twee armen om me heen slaan, waarbij de handen het handvat van het karretje beetpakten.. Geschrokken keek ik om me heen, en zag Deidara staan. Waarschijnlijk wilde hij me "meehelpen met duwen"...
  'Laat maar los..' zuchtte ik. Deidara trok een pruillipje, maar liet me toen los. Omdat ik het zielig voor hem vond, gaf ik hem een korte knuffel, maar liet hem gauw weer los omdat ik een gil hoorde.... Een gil die ik uit duizenden herkende...
  'Romyy!' schreeuwde ik lichtelijk bezorgt. Alle mensen die dachten rustig inkopen te kunnen doen keken geërgerd of geschrokken mijn kant op.
  'fuck you all, en stop met staren.' siste ik. Hidan stak zijn duim op.
  'Je begint het te leren!' complimenteerde hij me. Ik keek hem weer veelzeggend aan.
  'Misschien word Romy wel aangevallen of zo, zodat ze gilt.' droog keek ik hem aan. Toen liet hij een flesje alcohol vallen die hij vanuit een kast had gehaald, en rende schreeuwend naar Romy toe. Elke kast, mens, of oud vrouwtje die hij tegen kwam, of hem zijn weg verhinderde, lag drie seconden nadat hij langs kwam op de grond. Ik zuchtte, pakte de portemonnee die Hidan ook op de grond had achtergelaten, en rende met deidara Hidans spoor na.
  Kakuzu keek blij, en begon alle spullen uit het karretje te gooien, en liet een magazine over aandelen en een lotto kaartje liggen. Toen maakte hij zich een weg naar de kassa...
  
  Romy zat op de grond met een verschrikt gezicht. Tegenover haar stond Itachi, die doordringend naar een jongen die op de grond lag. Ik keek zijn kant op, en toen hij opkeek, straalde hij doodsangst uit. Uit zijn bezwete kleren, en de sharringan die Itachi geactiveerd had voor ik deze plek bereikte begreep ik wat er was gebeurt. Opnieuw keek ik naar de jongen, en herkende hem. Hij was een bloed irritante klootzak op onze school, en zat bij Romy en mij in de klas. Hij leek alles te willen doen om ons leven te verzieken. Daarbij had hij een groepje, die ook vaak de macho's uit wilden hangen. Ik zocht hen, en vond ze vastgebonden aan een paal. De stapel van Wc-rollen die eromheen hoorde te staan lag nu verdeeld over de vloer. Een aantal kasten waren kapot, en langzamer hand stond iedereen in de buurt, verzameld om ons heen. Alle Akatsuki leden, behalve Kakuzu stonden in de kring. Hidan snelde naar Romy toe, en hielp haar op staan.
  'Itachi!' mompelde ik beledigend.
  'Hij liet Romy-Chan vallen.' wierp hij tegen.
  'maar dan hoef je hem niet FUCKING van binnen te martelen!' Romy was boos op hem. We haatte de pesterige jongens, dat zeker. Maar we wilden hen niet terug pakken met pijn. Itachi trok een pruillipje, en keek toen met zijn sharringan naar mijn vriendin. Haar ogen verstarden, en keek heel even nergens naar. Toen leek ze weer terug te zijn op de wereld, en liep op Itachi af. Ze gaf hem een knuffel.
  'Het is je vergeven hoor. Sorry van mijn boosheid.' Fluisterde ze hem vervolgens lief toe.
  'GROEPSKNUFFEL!' schreeuwde Tobi. Hij duwde iedereen gewillig tegen elkaar. Vervolgens greep hij ons beet, en transporteerde hij ons naar buiten.
  Allemaal een beetje misselijk van Tobi's Jutsu, hoorde we plots gegiechel... (die zin klopt niet helemaal...) Kakuzu kwam stralend, met vier kassa's in zijn winkelwagen, de winkel uit stormen. Toen zag hij ons, en begon te smeken. Uiteindelijk namen we het geld mee. Sommigen wilden Kakuzu achter laten, maar dat leek ons geen goed idee, aangezien er meer winkels met kassa's waren.

  MWAHAHA, ik wou de beste stukjes kopieëren, en dat was dus het hele verhaal als ik jou hfdstukn lees, denk ik erover om te stoppen en jou verder te laten schrijven.... ZO F*CKING GOED 8D

  1 decennium geleden