Chapter 39

Jasper maakte pannenkoeken voor me. Het rook lekker en het was ook lekker. Hij keek toe terwijl ik alles op at.
‘Het was heerlijk.’ Zei ik en veegde mijn mond af. Die zat namelijk helemaal onder de appelstroop. Toen mijn mond schoon was kuste Jasper me op mijn mond.
‘Hmm… Nog niet helemaal schoon.’ Zei Jasper en veegde met zijn hand over zijn mond. Ik grinnikte even.
‘Laten we boven alles klaar maken voor vanavond.’ Zei Jasper en stond op.
We ruimde mijn kamer eerst op, daarna gingen we de versier doos zoeken in de ruimte naast mijn kamer waar we alles in opgeborgen hadden. Jasper vond hem snel en strompelde terug door al de dozen naar mij.
‘Tadaa, als jij daar had moeten zoeken dan was je heel vaak gevallen.’ Zei Jasper en wreef het stof van de doos. Ik moest er van niezen. We liepen de kamer op en Jasper versierde het snel. Terwijl Jasper bezig was ging de telefoon.
‘Ik ben even de telefoon pakken.’ Zei ik en liep naar beneden. Ik nam op.
‘Hallo, met Abigail Grimes.’ Zei ik.
‘Hallo, Abby, met oma.’ Zei de lieve stem van oma.
‘Oma!’ Riep ik blij.
‘Gefeliciteerd met je 17de verjaardag, schat.’ Zei oma.
‘Dankjewel.’ Zei ik.
‘Ik had begrepen dat morgen je feestje was voor je familie.’ Zei oma.
‘Uhu, kom jij dan ook en neem je opa mee?’ Vroeg ik.
‘Natuurlijk kom ik, alleen ik wet niet of opa zo ver gaat vliegen.’ Oma had gelijk. Opa was al niet meer zo mobiel en aangezien ze met je spullen gooien op het vliegveld durft opa niet zijn rollator mee te nemen.
‘Als opa niet wilt moet je hem ook niet dwingen.’ Zei ik.
‘Ik moet ophangen, want opa wilt naar de kerk. Tot morgen.’ Zei oma.
‘Tot morgen, oma!’ ik hing op. Ik liep weer naar mijn kamer waar ineens allemaal spullen op mijn bed lagen. Ik stopte in de deur opening en keek er even naar.