039~

Bill keek naar zijn moeder, waarschijnlijk bedacht hij zich hoe veel kans hij had. Ik glimlachte naar haar, maar Simone glimlachte niet nu de beslissing bij haar lag. Ze had er van uitgegaan dat Nicole zou willen dat Laura mee ging, niet dat ze akkoord zou gaan met de jongere versies. Simone zuchtte, Tom rook een gemakkelijke overwinning. 'Kom op, mam. Je wilt toch niet dat wij hier een hele maand als zombies gaan rondlopen omdat onze reden van bestaan weg is?' vroeg hij met lichte duw tegen Laura. Ze glimlachte zacht, maar had het gevoel dat het niet zou helpen. 'Je reden van bestaan he?' vroeg ze achterdochtig. 'Bij mijn weten was dat gisteren die nieuwe gitaar -die je niet krijgt omdat hij te duur is- en vorige week een brommertje en de week daarvoor die laptop die mijn schat je toch maar gegeven heeft ook al verdiende je het niet.' zei ze. Bill keek met een boze blik naar Tom, en keek zijn moeder aan. 'Ik herinner me net dat je me beloofde dat we gingen gaan shoppen, en dat ik dan iemand mocht meenemen. Ik neem Laura mee.' zei hij met een grootse glimlach. Simone zuchtte. 'Ik heb echt geen zin om met je te gaan shoppen, en als Laura nu op vakantie gaat...' zei Simone. Nicole schraapte haar keel, ze gaf de tweeling een samenzweerderige grijns en knipoog. Simone keek even over haar schouder. 'Goed dan, ze mag blijven.' zei Simone met een zucht van overgave. De jongens sprongen alle vier recht en trokken Laura opgewonden mee in een groepknuffel. Tom stond bijna op en neer te springen van plezier. Laura lachte en duwde hem -met een lichte moeite- in de zetel. Bill grijnsde. 'Wij gaan verschrikkelijk veel gaan shoppen, Tom moet leren dat hij jou niet voor hem alleen mag houden.' zei hij grijnzend. Laura lachte, maar Tom- die achter haar rug stond waardoor ze hem niet kon zien- keek niet zo vriendelijk naar zijn broer. Nicole keek naar Simone, maar die schudde haar hoofd. 'Zo gaat het constant, ze houden van mekaar, en tegelijkertijd willen ze niets met de ander te maken hebben. Het is normaal, ze puberen.' zei Simone zuchtend. 'Mark my words, jij gaat het ook nog moeilijk krijgen met Laura, en veel sneller dan ik.' zei ze met een niet gemeend gemeen glimlachje. 'En als we terug zijn van vakantie, gaan wij twee eens samen een weekendje weg.' zei Nicole lachend. 'Daar houd ik je aan!' waarschuwde Simone haar grijnzend.