[Hp] I Believe [01]

And Off We Go!
Mijn moeder, Tiffany Rage, Halfbloed heks, Bracht me 1 september met Grote trots naar de trein die me naar zweinstijn zou brengen. Ik had er ontzettend veel zin in. Mijn moeder had me vaak verteld over hoe leuk het zou zijn met de andere Gryfoendoors. Ik zou in Griffoendor komen. Dat stond vast. Mijn moeder had in Gryffoendor gezeten, en mijn vader ook.
Ik leek op mijn vader, volgens mijn moeder in ieder geval. Ik Had net zo’n aanleg om mezelf in de nesten te werken en er weer uit te komen, net als mijn vader. Sirius Zwarts. Hij zat in Azkaban, hij had een groep dreuzels vermoord en zijn beste vriend. Vraag me niet hoe mijn moeder het hem heeft vergeven. Zij gelooft het gewoon niet. ‘nee, Sirius zou dat nooit doen, het is een misverstand’ zei ze altijd.
Ik kende hem niet. Hij mij ook niet. Hij weet nieteens dat ik besta. Maar dat boeit me eerlijk gezecht niet al te veel. I’m Just living my live, And I’m going to make the best of it
‘Dus lieverd, Leer eerst waar alles is, inclusief de geheime gangen ja, voordat je jezelf slecht gaat gedragen oke? En misschien kan je beter niet vertelen wie je papa is. Mensen geloven het toch niet en als ze het geloven vinden ze het niet leuk-’
‘mam. Dat had ik de eerste keer al door dat je het zei.’ Herrinerde ik haar. Ze glimlachte en knikte.
‘En ik wil je niet voor de vakantie terug zien oke, Anders zwaait er wat. Zelfs je vader is nog nooit weggestuurd. Dus-’
‘Alleen Ongein uithalen als niemand het doorheeft. En de badkamers voor de klassenoudste zijn op de 4de verdieping 2de gang links achter de boekenkast. Mam ik weet het nu wel’ Ik drukte mijn moeder een kus op haar wang en nam mijn koffer over waar helaas geen dier op zat. Ik had een kat gewild maar dat wou mijn moeder niet. Geen idee waarom.
‘Oke, ga dan maar. Ik geloof dat je het nu wel door hebt. Heb je alles?’
‘Ja, al sinds een maand is mijn koffer helemaal compleet’ hielp ik haar herrineren.
‘Veel plezier’ zei mijn moeder die van oor tot oor glimlachte. Ik knikte vrolijk en Liep naar perron 9 ¾ toe. Er stond nog een groep roodharige die overduidelijk ook naar zweinstijn gingen.
‘Pardon, mag ik voor, jullie zijn nog bezig?’ Vroeg ik terwijl ik Ongeduldig achter ze ging staan. Sommige van hen keken om.
‘Oja, tuurlijk meid ma- Tiffany! Nee?!’ Zei de vrouw die entosiast naar mijn moeder keek.
‘molly! Hoe lang is dat geleden?!’ Zei mijn moeder die voordrong.
Ik zuchtte en leunde op mijn karretje. Als ze zo door gaan kom ik zeker te laat.
‘Mam, wil je nou dat ik door jou schuld een strafblad krijg voordat ik ben aangekomen? Ik dacht dat ik eerst de school uit mijn hoofd moest kennen voordat ik een strafblad mocht krijgen’ Mopperde ik. Twee jongens met rood haar, ongetwijfeld een tweeling, Begonnen te lachen.
‘jij maakt daar afspraken over?!’
‘nee, mijn moeder vertrouwt me niet en wou zeker weten dat ik niet in de problemen kom als ik problemen maak’ legde ik droogjes uit.
De jongens grijnsde. ‘Damn-’ ‘-Dat is chill-’ ‘-Ze is er al zeker van-’ ‘-dat je problemen-’ ‘-maakt. Onze moeder-’ ‘-kan ons niet-’ ‘-Uitstaan!’ Ze Praatte steeds om en om, iets wat ik eerlijk waar Lachwekkend vond.
‘Ze is de enige niet hoor’ Voegde de kleinste roodharige toe.
‘Ahh, ronnieponnie-’ ‘-is Chagie-Chagie’ Zei de tweeling in koor.
‘MAAAM!’ Riep ik nog ongeduldiger ‘Ik sta hier vrienden te maken die me in de problemen gaan brengen in de school- of misschien al in de trein!’
Mijn moeder keek even op, praatte even door en richtte zich toen weer op mij. ‘Sorry meid, kom maar, we gaan’
Ik zuchtte opgelucht. ‘Ik zie jullie nog wel. Aangezien er –even tellen- 4 van jullie rondlopen, moet niet moeilijk worden’ De tweeling grinnikte, de oudste keek niet op en de jongste Keek zuur vooruit.
Op het perron liep ik alleen weg bij mijn moeder die weer druk met oude vriendinnen praatte en ging ik in een coupé zitten bij een paar andere meiden die eerstejaars waren. Op mijn moeders advies hield ik het voor me dat ik zweinstijn al via woorden uit mijn achterhoofd kende inclusief de geheime gangen, lokalen, en docenten. Al twijfelde ik of er nog dezelfde docenten waren als toen mijn ouders op school zaten.
Ik hing nog even uit het raam mijn moeder uit te zwaaien, het bleek dat ik bij de dochter van een van haar vrienden in de coupé zat. Alles klikte al meteen en ik had er zin in.