Part 7

Een keiharde ruk aan mijn arm en ik knal met volle vaart tegen iets heel hards op waardoor alle lucht met een kreun uit mijn longen wordt geperst. 'Stil zijn, ik ben het'.
Ik herken de stem, het is de man die mij gaat helpen.
'Wat doe je hier? Waarom ben je niet naar huis gegaan?'
Ik voel de koude avondlucht langs mijn gezicht razen, 'Ik...'
'Laat maar. Ik neem je ergens mee naartoe, waar Carlisle ons niet kan vinden. Ik zal alles voor je op een rijtje zetten. Jij gaat heel goed nadenken wat je precies wilt'.
'Wie is Carlisle?'
Stilte...
'Wie ben jij eigenlijk?'
'Als we er zijn vertel ik je alles. Nu stil. Ik moet ervoor zorgen dat niemand ons ziet'.
Ik had voor mezelf bedacht dat ik op zijn rug zit. Dat had ik vroeger weleens bij mijn vader gedaan en ik herinner me nog hoe dat voelt. Alleen was dit toch anders. Hij was hard en koud.
Ik voelde een schok en de razende wind was ineens stil. Ik word op een stoel neergezet en ik krijg iets warms in mijn handen. 'Thee' verteldt hij me.
'Dus...'begint hij, 'Je hebt vast al geraden dat ik een vampier ben?'
'Eh...Ja'. Zo ver was ik eigenlijk nog niet, maar het was eigenlijk best logisch.
'Goed. Dat van dat opzoeken was misschien toch niet zo'n verstandig plan. Dat is allemaal onzin'.
'Dus, wat houdt dat dan precies in?' vraag ik.
'Ik ben Eleazar. Mijn menselijke leven was eigenlijk heel normaal, niets bijzonder. Althans, er was wel iets, maar voor mij was dat heel normaal. Ik kon het aanvoelen als er iets mis was met iemand, als iemand ziek was. Toen ik klein was werd ik altijd raar aangekeken als ik daar een opmerking over maakte. Maar toen ik ouder was leerde ik ermee omgaan'. Het is even stil en dan zucht hij en vervolgt, 'Ik was ongeveer dertig, denk ik. Misschien iets jonger. Ik weet nog goed hoe het ging, maar ik zal je niet te veel details geven. Ik was na een geweldig feest onderweg naar huis, het was al vrij laat...of vrij vroeg eigenlijk', grinnikt hij, 'Normaal nam ik een andere weg omdat het nooit helemaal pluis was in dat buurtje, maar ik was niet helemaal helder meer en nam de kortste weg. In een steegje kwam ik een prachtige vrouw tegen. Ze was echt mooi. Ze fluisterde in mijn oor dat ik mee moest komen, en ik luisterde. We liepen naar een leegstaand pand. Het verbaasde me om daar een man te zien, ik had eigenlijk...iets anders verwacht. Maargoed. De man stond op en liep langzaam op me af, Ik ken je krachten Eleazar, fluisterde hij. Er kwam een enorme grijns op zijn gezicht en hij boog zich voorover. En voor ik ook maar iets kon doen.....' Hij maakt zijn zin niet af en ik hoor wat geschuifel.
'Ik heb mijn eigen familie nooit meer teruggezien. En dat kon me niet zoveel schelen ook, ik had een nieuwe familie. De man die mij getransformeerd heeft heet Aro, het hoofd van de Volturi'.
Ik zat helemaal in zijn verhaal, ik merkte bijna niet dat hij stil viel. Maar toen ik wilde vragen wat de Volturi was ging hij alweer verder.
'Dat is zegmaar de Koninklijke vampierfamilie, om het zomaar simpel te zeggen. Ze waren al een hele tijd op zoek naar iemand zoals ik. De dingen waar ik toe in staat was als mens, ontwikkelden zich toen ik vampier werd. Ik kan aanvoelen wat voor gaven andere vampiers hebben.'
'Gaven?' vraag ik.
'Ja, dat is mijn gave. Er zijn nog zoveel andere. Ik ken een paar heel bijzondere vampiers... Gedachtenlezen, gedachten géven, pijnigen, zintuigen uitschakelen, toekomst zien, noem maar op. Het is zoiets als een zesde zintuig. Ik kan ook zien wat mensen misschien zouden kunnen als ze vampier zijn. Maargoed. Ik was heel belangrijk voor Aro. In het begin deed hij er daarom ook alles aan om me niet kwijt te raken. Ik mocht jagen wanneer ik dat wilde, ze lieten me gewoon vrij naar buiten gaan, zolang ik maar beloofde dat de mensen mij niet zouden zien. De mensen mogen het bestaan van vampiers niet ontdeken, dat zou een ramp worden. Er zijn bepaalde dingen waardoor we opvallen, maar die leer je nog wel. Goed, die tijd veranderde en ik werd slimmer. Ik verliet de Volturi en ging reizen, tot ik in Denali mijn huidige familie ontmoette. Ze leerde mij nieuwe dingen en ze openden een heel andere wereld voor mij. Ik had altijd op mensenbloed geleefd, maar mijn familie leerde mij dat het ook anders kan. Sindsdien moord ik niemand meer. Ik leef op dierenbloed. In het begin was dat heel lastig, maar ik ben eraan gewend en de geur van mensenbloed doet me nu niets meer. Wij hebben andere vampiers ook onze gewoontes aangeleerd.' Het lijkt alsof hij klaar is met zijn verhaal. Ik weet dat vampiers eng zouden moeten zijn, maar dat gevoel heb ik absoluut niet. Ik voel me zelfs een beetje veilig bij deze Eleazar.
'Waar hadden jullie het in de bibliotheek over?'
'Zoal ik al vertelde, was de vrouw die mij mee het lege pand in lokte beeldschoon. Alle vampiers zijn beeldschoon, perfect. Ik denk niet dat jou dat veel zegt, maar dat is niet het enige. Niet alleen het uitgelijk, maar ook de zintuigen van een vampier zijn perfect. Probeer ons eens te zien als dieren, roofdieren. Wij hebben onze dynamiek nodig voor onze jacht. We zijn tot alles in staat. 's Nachts kunnen we zonder problemen zien, en we kunnen sneller bewegen dan welke machine dan ook. Carlisle en ik hadden het in de bibliotheek over de mogelijkheid dat de transformatie naar vampier een mogelijkheid zou zijn om niet goed functionerende zintuigen te genezen.'
'Dus je denk dat, als je mij zou veranderen, ik misschien zou kunnen zien?' Dat idee is zo ongelofelijk waanzinnig. Als hij me nu zou vragen of hij mij mocht transformeren zou ik meteen ja gillen.
'Eerlijk gezegd Moonlight...heb ik geen flauw idee. Maar ik zou sterven om erachter te komen of het zo is. Hoewel ik eigenlijk al dood ben...'
'Kunnen vampiers niet dood?'
'Als je door een vampier gebeten wordt stopt je hart met kloppen. Ook al je andere organen stoppen met functioneren, eigenlijk droog je gewoon op. Je blijft voor eeuwig stil staan in de tijd. Voor altijd wie je was toen je transformeerde. Maar er is wel een manier om vampiers dood te maken.'
Een hele tijd is het stil. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik snap nu waarom ik dit aan niemand mag vertellen. En ik snap ook dat er geen geld nodig is voor de prijs waar hij het eerder over had.
'Zou jij ervoor sterven Moonlight? Om het antwoord te weten?'
Ik hoef niet na te denken.
'Ja.'