Chapter 85

Alice vond het schitterend.
‘Eten!’ Riep Abby. Ik keek op de klok en zag dat het inderdaad al etenstijd was voor de kinderen.
‘Zeemeermin Alice, je moet gaan eten.’ Zei ik.
‘Zeemeerminnen eten niet.’ Zei Alice.
‘Ja, maar deze wel.’ Zei ik. Ik pakte haar van mijn rug af en liet haar op de kop hangen. Ze begon te giechelen. Ik deed alle kleren uit en liep met Alice de trap af. Vlak voor ons schoten Spencer en Owen de gang op. toen we beneden kwamen zette Abby de pan met soep op de tafel. Ik zette Alice in haar stoel en ging aan de kop van de tafel zitten. We gingen altijd aan tafel zitten met eten, ook al eten we niet.
‘Papa, waarom heb jij een oorbel?’ Vroeg Spencer die me raar aan keek.
‘Ow, oeps.’ Zei ik en rukte de oorbel van mijn oor af en gooide die de gang op. Abby grinnikte even en Alice stikte bijna in haar soep.
‘Stik voorzichtig!’ Zei Owen die naar Alice staarde. Alice hoestte nog een paar keer en at toen verder.
‘Wat is het toetje?’ vroeg Spencer en hij keek nieuwsgierig naar de koelkast.
‘Chocolade vla.’ Zei Abby en stond op. ik pakte de bakjes en zette ze op de tafel neer. Abby schudde de vla in en ze vielen het toetje aan.
Ik mis het wel, het eten. Het zag er altijd lekker uit, alleen het is niet zo’n strak plan om als vampier mensen voedsel te eten.
‘Vind je het lekker, Owen?’ vroeg Abs. Owen knikte.
‘Dat is te zien.’ Zei Abby. Owen had de vla van oor tot oor zitten.
‘Hoezo?’ Vroeg Owen.
‘De vla zit van oor tot oor.’ Zei ik. Abby pakte de keukenrol en zette die op tafel neer. Na het eten veegde ik Owen zijn mond schoon terwijl Abby de tafel afruimde en de vieze spullen in de vaatwasser deed.