Foto bij 057~

Assje, echt niet leuk meer..:@ in elk van mijn verhaaltjes is er wel iemand die mijn ideeen bijna meteen mee heeft. :o
Neeh, grapje (A):p

--> Eindelijk jullie lang verwachtte stukje! Krijg ik daarom net heel erg veeeeeeeeeeeel reacties?

'25 euro graag. Je weet dat ik ze waard ben, ik heb het allemaal voor elkaar gekregen; Kus, koppel, ze is zelf gisterenavond blijven slapen bij mij.' zei Tom trots en in een flits wist ik dat ze het over mij hadden. 'Goed dan.' geritsel van briefjes, geld. 'Ik ben nog steeds van mening dat we niet hadden moeten wedden om Laura.' zei Bill zacht. Tom maakte een ongeduldig geluidje.'En die Monika, in Italië, diegene die je hebt ontmoet in Italië terwijl je deo ging kopen?' vroeg Bill, met een soort wanhopig toontje. 'Ze is best knap, en leuk, maar lange afstandsrelaties houden toch nooit stand. Zoiets is leuk voor 1 keer.' mompelde Tom. 'Trouwens, we hadden het er niet over dat ik ondertussen niet van iets anders mocht snoepen.' zei Tom. Door de kier zag ik dat hij nonchalant zijn schouders ophief, alsof het niet erg was om te spelen met iemands hart. Nu pas drong het tot me door, waarom Tom zo'n moeite gedaan had, Waarom Bill zo depressief was als ik in de buurt was. Tom had een weddenschap met Bill afgesloten; een kus, een koppel worden...voor 25 euro... En Bill begon zich een beetje schuldig te voelen. Ik merkte dat de glazen kom door mijn vingers glipte. ik deed niet eens de moeite om hem op te vangen, ik voelde me versteend. Ik hoorde het glas breken, en daarmee ook mijn hart. Ik voelde me kill vanbinnen, alle warmte was weg. Plots merkte ik beweging op in de gang, Tom en Bill hadden de kom horen breken, ze zouden hier binnen de 2 seconden staan. Ik zou ze moeten aankijken, ik zou met ze moeten praten na alles wat ik had gehoord. ik zou hun niet gemeende excuses moeten aanhoren en aanvaarden. Ik kon het niet, ik zou het niet kunnen. Mijn hoofd wist niet meer wat het moest doen, het was in shock, mijn hart; gebroken en kill, zonder leven, maar mijn lichaam reageerde nog. Het reageerde op mijn verdriet, op mijn paniek. het draaide zich om en liep weg, het opende het venster en liep naar buiten, in een topje en een spannende jeansbroek, op slippers die nog op het gras zelf afvielen, ik liep gewoon verder op blote voeten.

Reageer (9)

  • Sweeter

    Wat een losersss

    1 decennium geleden
  • XTokioHotelXLov

    wat gemeeennn

    1 decennium geleden
  • Aldea

    oke dat heb ik niet verwacht

    1 decennium geleden
  • Hopjesvla

    I knew it! Ö
    That's soo mean!..... Tom had veeeeel meer geld kunnen krijgen.. xD
    No, just kidding

    Snelverderxx

    1 decennium geleden
  • Assje

    Yaaay! Ik had het juist! (hoera)
    :$
    Ik vind het echt grof van hun dat ze dat gedaan hebben :(
    Je speelt gewoon niet met andermans gevoelens en al zéker niet voor een weddenschap! :|
    Eerlijk gezegd vind ik dat laag..
    Ga je heel snel verder alsjeblief? :D
    Je schrijft echt fantastisch! ;D
    (H) (K)
    -xxx-

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen