Where is Stef?

Lilly;

Terwijl ik naar muziek luister wandel ik rustig naar de kleuterschool om Lizzy op te halen,normaal gaat Stef mee naar Lizzy en loopt hij mee naar huis want hij woont maar een straat verder van de mijne. Maar de het is donderdag en dan heeft hij een achtste uur. Ik vraag me de hele tijd af of ik Stef het moet vertellen…langs de ene kant wil ik het supergraag, maar langs de andere kant ben ik bang om afgewezen te worden… Een lief heb ik nog nooit echt gehad; ik had er geen behoefte aan. Hij heeft denk ik ook nog nooit een écht lief gehad, denk ik. Of toch geen waarvan hun relatie langer dan 24 uur geduurd heeft. Stef en ik hebben elkaar leren kennen in het eerste leerjaar, mijn familie en ik waren nieuw in de stad omdat papa een baan had gevonden in het ziekenhuis als chirurg, ik was toen nog heel verlegen en hij heeft me meteen opgenomen in de groep. En sindsdien zijn we onafscheidelijk, al tien jaar lang… In de verte zie ik het schooltje van Lizzy staan en versnel mijn pas. Na twee minuutjes wandelen kom ik aan bij de schoolpoort, en zie Lizzy spelen met een vriendinnetje. ‘Lizzy! Lilly is hier!’ Lizzy keek om en als ze me zag liep ze naar me toe met gespreide armpjes. Ik tilde haar op en gaf een kusje op d’r wang. ‘Gaan we naar huis, mus ?’ vroeg ik haar met een glimlach op mijn gezicht. ‘Waar is Stef?’ vroeg ze verontwaardigt, niet echt zo’n onverwachte vraag, mijn zusjes waren dol op Stef. ‘Stef is niet hier, schatteke,’ zei ik. ‘kom, we gaan naar huis’ en ik liep met Lizzy, haar kleine handje in de mijne, naar huis.