Part 7.

Rose Watkins.
Zenuwen gierde door mijn lijf. Ik kon het gewoon niet geloven dat ik binnenkort op date zou gaan met Niall. Hij leek het nog te menen ook. Ik, een verlegen meisje, had gewoon een date met een van de knapste jongens op deze aardbol. Naomi was te druk met de andere jongens om het feestje met me mee te vieren en ik zou haar dan ook nog niets vertellen. Misschien zou ik het haar helemaal wel niet vertellen. Gewoon, om verdere dingen te voorkomen. Een grote kerel duwde me een klein stukje opzij en wandelde naar de jongens. Niall, die zag hoe de kerel me opzij had geduwd, keek me even aan en zette zijn lieve glimlach op. Ik glimlachte terug naar hem. Wauw, een hele avond zou ik met hem zijn. Ik kon echt niet wachten.
'Jongens, de tijd is over. Jullie hebben een uur voor het concert begint.' deelde de grote man mee en de jongens zwaaide even naar ons. Niall stuurde me een knipoog en verlegen liet ik mijn hoofd zakken. Dit zou nog wat worden als we op date zouden gaan, hoe kon ik hem dan ooit recht aan kijken zonder meteen te blozen of verlegen te worden. Hij gebaarde even naar zijn telefoon en ik knikte. Hij had me zijn nummer gegeven en ik zou die echt nooit meer vergeten. Het nummer stond vast in mijn telefoon gegraveerd en ik zou het dan ook nooit meer verwijderen. Naomi kwam aangerend en hield de camera even vlak voor mijn neus. Meteen viel de foto me op. Harry had een kus op haar wang gedrukt en iemand had daar een foto van gemaakt. De grijns op haar gezicht leek niet meer weg te kunnen en ze juichtte even enthousiast.
'Het staat nog niet vast, maar Harry en ik gaan zeker trouwen!' gilde ze nu, terwijl ze de camera in haar tas stopte en me toen stevig omhelsde. Ik was blij voor haar dat zij en Harry het zo goed met elkaar konden vinden. Toch leek mijn date met Niall het allemaal iets minder intressant te maken en ik glimlachte even breed dat ik hem snel weer zou zien. En wie weet, mocht het ooit iets worden, kon ik vast wel iets regelen voor haar en Harry. Dat zou pas een geweldig bedankje zijn voor al die keren dat ze het voor me had opgenomen, me had getroost en mijn beste vriendin was geweest. 'Ik kan niet wachten op het concert! Hoe vond jij het?'
'Er zijn gewoon geen woorden voor!' glimlachte ik, terwijl ik een korte blik op mijn contactenlijst wierp. Telkens scrolde ik met mijn vinger langs de 'N' en een gelukzalig gevoel nam mijn lichaam over als ik zijn naam las. Ik had gewoon zijn nummer, ik zou met hem op date gaan. Niks kon deze dag meer verpesten. Nu niet, nooit niet.

Niall Horan.
'En?' vroeg Louis, zodra we de ruimte hadden verlaten en onze weg maakte naar de kleedkamer. Ik grijnsde enthousiast en zwaaide even met mijn armen in de lucht. Ze had gewoon ja gezegd. En er zaten geen seconde tussen. Ik kon het wel van de daken schreeuwen, ik was zo gelukkig. Nooit had ik me zo zenuwachtig gevoeld om een meisje mee uit te vragen, nooit, en het feit dat ze meteen antwoordde, maakte mijn dag helemaal.
'Gewoon gaan we op date, he. En ik heb haar nummer!' ik zocht mijn telefoon op en liet het bewijs aan Louis zien. Die grijnsde, terwijl ik even een vreugdedansje maakte. Ik was zo gelukkig.
'Wauw Niall, ik heb je nog nooit zo gezien! Ik vind het leuk voor je!' grijnsde Louis en ik glimlachte. Dit was gewoon de mooiste dag uit mijn leven, maar ik wist zeker, als ik haar helemaal had, dat niks het meer beter kon maken.

Zullen we weeer een dagje top5 doen? xlove