Part 9.

Niall Horan.
'NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE! Wat heb je gedaan?!' schreeuwde ik geschrokken, toen ik naar het smsje staarde. Louis keek me lachend aan en haalde af en toe zijn schouders op. Hij had gewoon een sms naar haar gestuurd. Ik had mijn hele planning al klaar staan. Ik zou niet te gewillig overkomen als ik even een paar dagen niets van me zou laten horen. Dan een lief smsje sturen en haar vervolgens vragen om de date te plannen, maar Louis had het nu net gewoon verpest. Ze zou vast denken dat ik haar stalkte of dat ik overal maar haast mee had. Ja, ik vond haar leuk, maar nee, dit had ook tijd nodig.
'Joh, ze zal het vast helemaal op prijs stellen, ik bedoel. Meisjes stellen het op prijs als je ze in de ochtend al een smsje sturen. Joh, doe eens rustig, je spacet hem helemaal!' zei Louis nu, terwijl hij me even aankeek. Ik was zeker niet blij met zijn actie, maar nu het bericht al verzonden – en afgeleverd – was, kon ik er toch niets meer aan doen. Ik viste mijn telefoon uit zijn handen en wierp hem nog een blik toe, voor ik naar de keuken wandelde. Harry, die net voor het ontbijt had gezorgd, keek me even vrolijk aan en ik zuchtte. 'What's up?'
'Not much, ik heb alleen honger.' grijnsde ik, iets waar de jongens allang al aan gewend waren. Ik kon eten wat ik wilde. Zoveel als het maar kon en ik kwam helemaal niks aan. Wel een voordeel aan Niall Horan zijn. Ik kon er op zich wel mee leven. Harry vroeg me wat ik wilde en mompelde dat alles er op dit moment wel in zou gaan. Harry, die zelf ook nog redelijk honger had, pakte toen een dooseieren en een koekenpan. Ik keek hem even dankbaar aan. We moesten vandaag weer de hele dag de studio in. Jammer genoeg, ik had nog een boel te regelen voor de date en de jongens moesten me daar wel een beetje bij helpen, aangezien ik niet echt een romanticus was. Ja, ik kon best lief zijn en ik zou het ook echt wel zeggen als ik van iemand hield, maar het romantische gedeelte zat er gewoon echt niet in bij mij.
Een paar minuten later kreeg ik al een bord in mijn handen gedrukt en Harry grijnsde vrolijk. 'Laat het je smaken, kleintje, je moet er nog van groeien.'
Mijn ogen schoten naar de zijne en ik keek hem even beledigd aan. Eeuwig maakte hij de opmerking dat ik de kleinste was, terwijl dat volgens mij niet eens zo was. Hoewel, ik wist het eigenlijk niet echt. Groot was ik niet, nee, maar ik was ook niet zo klein dat ik helemaal omhoog moest kijken om hem uberhaupt aan te kunnen kijken. Hij grijnsde vrolijk naar me en richtte zich toen weer op zijn gebakken ei, dat praktisch aan het verbranden was op dit moment. Dat was wel weer grappig dan..

onderuit gezakt hing ik op de bank die in de studio stond. Oordopjes zorgde ervoor dat ik helemaal niks hoorde en ik voelde hoe ik moeite moest doen om mijn ogen open te houden. De andere jongens hadden het teveel druk met andere dingen. Liam was druk aan het smsen met zijn vriendin, Zayn stond waarschijnlijk buiten te roken en Louis en Harry, ja, die liepen gewoon te kloten. Zoals altijd. 'Let me love you' galmde nu door mijn oren en meteen schoten mijn gedachte naar Rose. Het was inmiddels als een uurtje of twee en ik had nog altijd geen antwoord gehad. Ik had het precies hetzelfde gedaan als ik haar was. Ze zou vast hele rare dingen over me gedacht hebben. Ik vervloekte Louis nog altijd voor het feit dat hij het deed en mezelf voor het geven van mijn telefoon. Dat was gewoon niet slimste wat ik ooit had gedaan en dat wist ik.
Mijn ogen vielen dicht en ik wist dat het niet veel scheelde voor ik in slaap zou vallen. Mijn mobiel trilde echter en ik besloot toch maar even een kijkje te nemen. Toen “Rose Watkins:” verscheen, glimlachte ik even, in de hoop dat ze me niet zou afpoeieren, omdat ik haar zo snel had gesmst. Naja, Louis dan.
“Hi, im fine today, and you? I would love to see you again too. Love, Rose.”

Zullen we top 5 doen, vandaag?
Ik geef jullie er minstens 3 hoofdstukken voor terug! *hint hint* x