Foto bij 01.

7 jaar geleden:
vrolijk huppel ik door het hoge gras heen, in de verte staat ons huis. ik zie mijn moeder al zwaaien en Valery mijn tweeling zusje komt al op me afgerend. de schemering valt en ik loop naar binnen. het is gezellig de kaarsjes staan aan en de open haard huldigt de kamer in een warme gloed. mijn moeder zocht al een sprookje op en Valery en ik namen plaats naast haar op de bank.

nu:
het plein is verlaten, de ijzige en angstige sfeer die in het dorp hing maakte alles grijs en grouw, vandaag zou hij weer komen, het meest gevreesde wezen. "de wolf" en elke drie volle maans nachten nam hij weer iemand mee. bij de vorige volle maan had hij mijn zusje meegenomen en verslonden. ze was dood gevonden in het bos. ik trok mijn lange zwarte jas over mijn donkerbruine ogen en liep zo snel als ik kon naar het huis. ik vergrendelde de deur en ging alleen op de bank zitten. de foto van zeven jaar geleden leek zo mooi en liefdevol. maar toen was de wereld al grijs en grouw, alleen wisten valery en ik daar nog niets vanaf. maar nu valery ook weg is sta ik er alleen voor en realiseer ik me pas dat het leven van de dorpelingen in mijn handen ligt.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen