Foto bij Part 16.

Niall Horan.
De stem van Michael Buble galmde door mijn kamer en met slechts een arm beweging probeerde ik naar mijn mobiel te grijpen. Die kut wekker ook, ik kon hier zo niet tegen. En het feit dat ik nog geen seconde – nadat ik de wekker had uitgedrukt – meteen werd gebeld, was nog hinderlijker.
'Payne, rot op, ik kom er al aan.' meldde ik vriendelijk tegen Liam, die ik uitgebreid hoorde lachen aan de andere kant. “Ik geloof er echt niets van dat je nu al onderweg bent. Get your lazy ass out of bed en kom hier heen. Deze shoot is belangrijk! En zeker omdat we vanavond vertrekken naar Parijs, dus schiet op. En vergeet je koffer niet! Je mag niet weer kleren lenen.” Ik zuchtte diep. Gelukkig was daar altijd daddy Payne, die ervoor zorgde dat ik niets zou vergeten. Tenminste, dat hoopte hij alleen. Aangezien ik vorige keer zijn kleding had geleend en het nog steeds niet had terug-gegeven. Misschien kon ik het vandaag wel aantrekken, alleen om hem te pesten. 'Ik ben er met tien minuten.' verzuchtte ik, voordat ik het telefoongesprek weg drukte en uit bed sprong. Half negen 's ochtends. Spoorde die mensen van ons management uberhaupt wel?
Ik trok mijn – of praktisch Liam's – kleding aan, deed een extra rondje door het appartement en vluchtte toen in de richting van de plek waar ik de hele ochtend moest doorbrengen, terwijl onbekende aan onze hoofden liepen te zeuren. Zodra ik buiten was, besefte ik dat iets vergat en rende ik terug naar binnen om mijn koffer – die gelukkig al klaar stond – te halen. Nog geen twee minuten later probeerde ik mijn weg te maken door de drukke straten van Londen. Ik stak de straat over en luisterde geirriteerd naar het gerol van de wieletjes van mijn koffer. Zucht, kon dat nou niet gewoon zonder geluid? Met een nieuwsgierige blik keek ik even naar Nando's, die ook aan deze straat lag en ik zuchtte. Ze zou werken vandaag, maar zo te zien waren ze nog altijd druk. En ik had de rest van de dag geen tijd meer om even bij haar langs te gaan. Wel had ik alles voor onze date geregeld en wist ik precies wanneer die zou gaan plaats vinden. Overmorgen. Oftewel, vrijdagavond, na ons korte reisje naar Parijs.
Doordat ik met mijn gedachte bij Rose, Parijs en Nando's zat, had ik niet doordat in dit drukke verkeer, er ook nog andere mensen waren, die niet altijd keken waar ze liepen. Dit was dan ook de reden dat ik wederom tegen iemand aanbotste. Maar toen ik opkeek, sloeg mijn hart meteen een paar beats over. Rose keek me even boos aan, maar haar blik verzachtte, toen ze me herkende. De glinsteringen in haar ogen waren nog altijd hetzelfde als tijdens de koffiedate en ik kon het niet laten om even naar haar te staren. Ik voelde echter mijn mobiel trillen en ik werd wakker geschud. 'Sorry lieverd, ik kan niet blijven om met je te praten. Ik moet door.'
Ze schudde liefjes met haar hoofd. 'Ik vond het al fijn om je even te zien! Ik sms je, oke?'
Ik knikte enthousiast, boog naar voren, drukte mijn lippen even op haar wang en snelde toen door. Wauw, ze was gewoon perfect. De eerste keer dat ik tegen haar opbotste en zeker de tweede keer. Ze was alles wat ik me maar voor kon stellen. Ik rende snel door naar het gebouw waar ik moest zijn en vluchtte naar binnen. Zodra ik de zaal bereikte waar ik moest zijn – ik wist het eerst niet, maar toen hoorde ik Harry schreeuwen – kreeg ik een boze blik van Liam toegeworpen. En dat was niet eens omdat hij doorhad dat ik zijn kleding aan had.
'Niall Ho- HEY DAT IS MIJN SHIRT.' Ik keek hem grijnzend aan. Payback's a bitch.
'Moet je me maar niet bellen, schatje.' grijnsde ik vrolijk, terwijl ik hem even een schouderklopje gaf en vervolgens door wandelde om te horen wat nou eigenlijk de bedoeling was van de ochtend.

Reageer (26)

  • 123kippetjes

    Het is nu 04:19 in de nacht

    1 decennium geleden
  • Pale

    'Niall Ho- HEY DAT IS MIJN SHIRT.' Ik keek hem grijnzend aan. Payback's Payneback's a bitch.


    Ik weet dat ik dit verhaal echt vet laat lees, maaroke. ;d x
    Love it already ! x

    1 decennium geleden
  • Ahern

    ge-wel-dig! haha!
    Echt, als ik een koppeltje zo zag op botsen tegen elkaar en dan zou merken dat ze samen waren en het niet doorhadden, zou ik zo vertedert zijn. Dat is gewoon super schattig!

    1 decennium geleden
  • Bastille

    I love your story (flower)

    1 decennium geleden
  • MCourtois

    Haha, geweldig (':

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen