Part 23.

Niall Horan.
Met een zucht duwde ik de deur open. Het was een heerlijke avond geweest, de hele avond hadden we samen gezeten, het uitzicht bewonderd en gelachen. Vervolgens had ik haar braaf thuis afgezet. Iets wat haar moeder, die praktisch bij de deur stond, toen we afscheid namen, zeker wel op prijs stelde. Ze nodigde me zelfs nog uit voor een drankje, maar aan het gezicht van Rose te zien, leek het vandaag niet het goede moment. Ik had haar beloofd dat ik snel terug zou komen voor het drankje. Nu was ik eindelijk thuis en hoopte ik snel mijn bed in te kunnen, maar zodra ik een blik wierp op de bank, merkte ik dat iedereen nog wakker was. 'What the – waarom liggen jullie niet te slapen? Normaal gesproken liggen jullie allang al in bed.'
'We moeten toch horen hoe baby's date was. Kom op, neem plaats naast ome Louis en vertel het ons.' Louis klopte op het stukje bank naast hem dat nog vrij was en ik zuchtte. Ergens had ik dit ook wel kunnen verwachten, nadat ik praktisch hun hele middag had verpest om te zeuren over dat vliegtuig. De andere jongens keken me ook nieuwsgierig aan. Ik zou nog lang niet naar bed kunnen dus. Waarom toch ook.
'Ja, laat vooral de funzige dingen niet weg. Jullie zijn toch wel veilig geweest, he?' deed Harry er nog een schepje bovenop en ik antwoorde bijdehand dat we nooit iets veilig deden. Liam keek me even lachend aan.
'Laat die jongen eens met rust. Als hij wilt vertellen over zijn romantische uitje met de famous Rose, vertelt hij dat zelf wel, of niet soms?' Ik keek Liam even dankbaar aan en knikte.
'Daarom ga ik dus nu naar bed. Tot morgen, he!' Ik draaide me om, wetende dat ze me niet tegen zouden houden, maar ze wilde natuurlijk wel weten hoe het gegaan was. Dus draaide ik me weer terug naar de bank en plofte ik naast Louis neer. Ik vertelde over hoe ik mijn veronschuldigingen had aangeboden en hoe fantastisch de avond was gelopen. Ik kon het dan ook niet laten om breed te grijnzen terwijl ik mijn verhaal deed. Ze deed echt iets met me en de jongens hadden het ook door. 'Dus dat was het wel.'
'Geen zoen?' was het eerste wat Zayn vroeg en ik schudde mijn hoofd.
'Dat komt vanzelf wel. Ik vraag me meer af wanneer de famous Rose gaan ontmoeten. In het echt dan.' zei Harry nu en Louis knikte. Ik grijnsde even en stond op, terwijl ik richting de slaapkamer wandelde.
'Ze komt morgen. Please, gedraag jullie morgen een beetje, alsjeblieft!'
'We beloven het! Het komt helemaal goed.'

'ROSE IS ONDERWEG. WE MOETEN ALLES SCHOONMAKEN!' hoorde ik iemand gillen en ik zuchtte even. Vier jongens rende het hele huis door om alles spik en span te maken. Ik schudde even lachend mijn hoofd. Ze was wel degelijk onderweg. Ze had me verteld dat ze er om half twaalf zou zijn, aangezien ze een dagje met ons mee zou gaan en moest nu dan wel onderweg zijn. Ik had haar aangeboden om haar op te halen, maar dat had ze heel liefjes afgewimpeld. 'Zou ze het erg vinden als ze me in mijn onderbroek ziet? Ik wil niet omkleden.'
Harry stak met zijn hoofd langs de muur en ik keek hem even aan. Meteen wist hij het antwoord en hij zuchtte even. 'Jeetje, ze heeft vast een broer. Zo erg is het ook weer niet.'
'Kleed je alsjeblieft fatsoenlijk aan.' verzuchtte ik nu en Harry verdween weer. Die jongen was ook echt onmogelijk, met zijn naaktlopen altijd. De bel ging en ik hoorde Louis iets schreeuwen. Mijn instinct schoot naar binnen en ik rende naar beneden, maar ik was al te laat. Louis trok de deur met een grijns open en keek me nog even kort aan voordat hij breed grijnsde naar Rose, die er weer fantastisch uitzag vandaag. Ik rolde even met mijn ogen en hoopte diep dat dit goed zou verlopen vandaag.
'Hi lovely! Kom binnen, kom binnen!' voor het eerst was ik even dankbaar voor Louis' gedrag, maar ik wist niet of hij dit zo vol zou houden de hele dag. Op hoop van zege..