Part 32.

Niall Horan.
'Ik moet weer eens terug naar Mullingar.' verzuchtte ik, nadat ik de enige envelop voor mij had geopend. Een uitnodiging voor de bruiloft van mijn broer lag voor mijn neus. Na al die jaren dat hij samen was met zijn vriendin – en ook verloofd – waren ze nu eindelijk zo ver. Ik zou voor het hele weekend overgevlogen worden door mijn familie en ik zuchtte even. Een heel weekend met mijn fantastische familie op een kluitje, zonder Rose. Liam keek over mijn schouder mee en wees toen naar de kleine lettertjes op het kleine kaartje. Mijn ogen lichtte meteen een stukje op.
'Neem haar mee, ze zal het vast leuk vinden om een heel weekend met je door te brengen, aangezien je al een paar dagen stevig aan het werk bent.' Liam gaf even een klopje op mijn schouder en wandelde toen naar de bank om neer te ploffen. Hij keek even naar de kaart. 'Tenzij je haar niet mee wilt..'
'Wat denk je nou zelf, ik zal mijn vriendin voor altijd verborgen houden voor mijn familie, nou goed? Ze staan letterlijk te springen tot ze haar zullen ontmoeten. Maar is het niet een beetje vroeg?'
'Je hebt haar moeder toch ook ontmoet? Je moet doen wat je het beste lijkt. Als ik een weekend met Kim naar mijn familie zou kunnen, zou ik dat ook doen.' mompelde Liam simpel.
'Ja, jullie zijn al bijna twee jaar bij elkaar. Ik kan niet wachten om haar voor te stellen aan mijn moeder. Die zal dol op haar zijn. Dat weet ik gewoon echt helemaal zeker.' glimlachte ik nu, terwijl ik even naar het kaartje staarde. Mijn moeder zou echt dol op haar zijn, iets waar ik vrijwel honderd procent zeker van was. Ze zou de goede kant van Rose zien en haar simpelweg opnemen in de familie, iets wat altijd wel mooi uitkwam. Ik miste Rose, ik had haar nog niet gezien sinds gister, alleen wat gesmst.
'Neem haar gewoon mee. Volgens mij is ze nog nooit in Ierland geweest, ze zou met je meegaan.'
'JOOOEHOOOOEEE.' Kim's stem vulde het hele appartement en Liam sprong praktisch meteen op. Ze kwamen elkaar tegemoet in de deuropening en ze gaf hem even een kus. Vervolgens draaide ze zich naar mij toe. Ze grijnsde tevreden, terwijl ze de vele tassen op de grond plaatste. 'Ik heb echt iets heel lekkers voor je mee genomen. Ik denk dat je daar wel van gaat genieten. Zal ik het even voor je pakken?'
Ik keek even naar Liam, die lachend zijn schouders ophaalde en we keken toe hoe ze wat in haar tassen frutste. Plots liep ze terug naar de gang, mompelend dat ze het vergeten was om mee te nemen, en kwam niet veel later terug met Rose, die kennelijk nog steeds lachtte om Kim's opmerking van net. Ze kwam meteen even naar me toe en drukte een kus op mijn mond. Kim kon het niet laten om te melden dat we een kamer moesten huren en ik greep Rose' hand vast om vervolgens de kamer uit te lopen. Ik zag hoe Kim nog wat blikken wisselde met Rose en zich toen op Liam stortte. Ik wandelde met Rose naar de slaapkamer en drukte – zodra we bijna binnen waren en de deur dicht was – mijn lippen op de hare om haar nogmaals te begroeten. Men, i loved her.