- 053

Julia
Ik zie haar weglopen en uit het zicht verdwijnen. Voorzichtig open ik de brief.

Julia,
Aangezien jij mijn dochter bent, wil ik dat jij de taak van Draco gaat volbrengen. Ik heb mijn vertrouwen niet in hem. Hij zal er dan ook nooit achter mogen komen. Vermoord hem als het echt nodig is...

Ik word gestoord door geschreeuw in de gang vlakbij de trappen. Zo vlug als ik kan doe ik de brief in mijn zak. Zoey en Draco hebben ruzie. Hoe zou dat komen? Mijn verbazing word groot als zij hem een klap in zijn gezicht geeft en daarna wegloopt. Draco staat nog wat verbijsterd. Ik besluit om naar hem toe te lopen. 'Gaat alles goed?' vraag ik wat onzeker. 'Het is uit tussen mij en Zoey.' mompelt hij. Eigenlijk had ik dat al door, maar dat durf ik niet te zeggen. Er heerst een lange stilte totdat hij me op een rare manier aankijkt. Mijn mond wil ik open doen om iets te zeggen, maar hij legt zijn vinger op mijn lippen.