Part 52.

Niall Horan.
Met een kreun sloeg ik mijn arm opzij en mepte ik de wekker uit. Tien voor vijf 's ochtends en we zouden voor drie dagen naar de andere kant van Engeland vertrekken. Ik wierp een korte blik op Rose, die nog lag te slapen en glimlachte even kort. Ze was zo mooi, alles wat ik me kon wensen. Ze had me gisteravond laten zweren dat ik haar wakker zou maken als we weg zouden gaan, maar eerlijk gezegd, ze had haar slaap nodig. Ze werkte bijna elke dag bij Nando's en kon haar slaap meer dan genoeg gebruiken. Dus, ik liet haar slapen, wat er ook zou gebeuren. Ik sloeg het dekbed van me af en stond op. Ze had me geholpen met tassen pakken en die kon ik dan ook zo meepakken, straks.
Ik kleedde me snel om, wandelde kort naar Rose om een kus op haar wang te drukken en vervolgens, met de tassen in mijn hand, de kamer te verlaten. De andere jongens waren ook al 'wakker' en zaten in de woonkamer te wachten tot de auto ons op zou halen. We hadden geen tijd om rond te hangen op het vliegtuig, we moesten meteen door. Daarbij was de beveiliging zo strak geregeld dit keer dat we geen enkele fans tegen zouden komen, ook al zouden die wel weten dat we vandaag zouden vliegen. En hun kennende, zouden ze nu al uren op het vliegveld staan om ons op te wachten.
Ik staarde even kort naar mijn nieuwe gitaar, die klaar was om mee te gaan en glimlachte. Ik ging nooit op reis zonder een gitaar, vroeger niet en nu al helemaal niet meer. Louis' telefoon ging af en Harry sprong overreind om de telefoon aan te nemen. Louis nam de moeite niet eens om op te nemen en Harry handelde het gesprek dan ook snel af. 'De auto is er, we moeten gaan.'
Met die woorden pakten we allemaal onze spullen en wandelde we het appartement uit. Klaar voor een paar dagen One Direction, een paar dagen om te laten zien dat dit nog steeds was wat ik wilde.

“I hate you, x Rose.” Was het eerste wat mijn telefoon me liet zien, toen we het vliegtuig alweer uit waren gestapt. We zaten in de auto onderweg naar ons interview en iedereen was een stuk vrolijker dan vanochtend. Ze hadden allemaal – behalve ik dan – even geslapen in het vliegtuig en waren nu volledig uitgerust. Ze hadden nog niet door dat ik genante foto's van ze had genomen en die vanmiddag zou posten op twitter en facebook, om de fans een plezier te doen. “Je sliep zo schattig, ik kon je amper wakker maken. You know i love you, x” Ik tikte mijn twitter app aan en besloot de eerste foto van een kwijlende Louis op twitter plaatsen. Ongetwijfeld zouden de eerste reacties snel binnen stromen, bij zowel mij als bij hem en het duurde dan ook niet lang voor.. 'HORAN!'
'Hoi!' grijnsde ik vrolijk, terwijl ik mijn telefoon wegstopte en Louis even aanstaarde. Zijn gezicht stond best wel grappig. Hij leek het wel geinig te vinden om eens te zien hoe hij sliep. Hij keek me even aan en negeerde de opmerking van Harry. “Ah boobear, je slaapt zo lief!” 'Praktisch gezien is dit een van je betere foto's. De fans zullen hiervan houden.'
Ik hoorde Zayn en Liam lachen en keek hun toen even aan. 'Ik zou niet te hard lachen..'
'Geef me je telefoon, nu.' Ik schudde lachend mijn hoofd en begon vrolijk mee te zingen met de muziek. De jongens zouden niet meer rusten tot die foto's waren verwijderd, maar geloof me. Ze gingen hoe dan ook op twitter. Of ze het nou leuk vinden of niet. 'Geef me je telefoon of ik ga eens een goed gesprek hebben met Rose.. ik meen het..'
'Oh en wat ga je zeggen dan?'
Zayn bleef even stil en keek me met dichtgeknepen ogen aan. Ik wist nu al dat zijn dreigement echt een uitvlucht was geweest en nergens op zou slaan. Ik keek hem afwachtend aan en sloeg mijn armen over elkaar. 'Ik kom hier op terug Horan, maar als jij die foto's plaatst, heb je een probleem..'
'Maar je bent zo lief als je slaapt..'
'HORAN!'