Foto bij Part 60.

Niall Horan.
Ik keek even opzij, naar het tafeltje waar mijn telefoon lag. Het was nu twee dagen geleden sinds Rose weg was gegaan. Sinds ik die domme woorden over mijn lippen had laten rollen. Hoe kon ik zo stom zijn. Ik was moe, ja, ik was helemaal bekaf, maar ik kon dat niet op haar afreageren. En ik deed het toch. En nu was ze weg. Ze nam haar telefoon niet op, reageerde niet op smsjes en leek volledig van de aardbol verdwenen te zijn eerlijk gezegd. Ik wandelde naar de woonkamer en trof daar Liam en Kim aan, die op de bank hingen en naar de televisie staarde. Ik wist waar ze heen was geweest vanmiddag. Ik keek haar even aan, maar ze leek niet echt te gaan vertellen wat ze allemaal bij Rose had aangetroffen. We hadden nog maar vier dagen in Londen. Morgen zou de laatste repetities zijn, maar tot laat aangezien we vanavond naast een feest moesten. Mijn gedachte lagen er echt helemaal niet bij. Sinds we bij elkaar waren hadden we nooit zo lang ruzie gehad. Naja, ruzie, we hadden elkaar niet meer gesproken sinds dat gesprek. Wat volledig mijn eigen schuld was. Ik wou naar haar toe, haar vertellen dat ik het echt niet zo bedoeld had.. maar het maakte me gewoon boos. Er was niks aan de hand, ja, ik was een klein beetje moe, maar er was voor de rest niks aan de hand.
'Niall, kom eens bij ons zitten.' mompelde Kim snel, toen ik aanstalten maakte om de kamer alweer uit te lopen. Liam wenkte me met zijn ogen en gebaarde naar de stoel, terwijl hij de televisie uitzette. Ik wist nu al dat ik dingen te horen zou krijgen die ik niet wilde horen, maar ik ging het wel aan. Ze zou vast wel iets over Rose zeggen en ik wilde gewoon weten hoe het met haar ging. Ik nam plaats in de stoel waar Liam naar gewezen had en keek ze aan. 'Waarom neem je niet even een dagje vrij. Slaap wat bij, je hebt het nodig. Niet gaan ontkennen, dat heeft geen zin..'
'We gaan bijna touren, ik neem daarna wel een dag vrij, omdat jullie dat zo graag willen.'
'We maken ons alleen zorgen om je. Dat is alles. En we zijn niet de enige, weet je. Je lieve vriendinnetje sloopt zichzelf omdat ze het moeilijk heeft om je zo te zien.' vulde Liam aan en ik keek hem even aan. Zijn gezicht stond als altijd, bezorgd en bemoederlijk, maar dat veranderde de situatie niet. Ik zorgde ervoor dat het niet goed ging met Rose, wat was ik voor een vriendje. 'Slaap wat meer, ik weet dat je de jongens probeert te bewijzen hoeveel je je inzet voor One Direction, maar je moet ook rekening blijven houden met jezelf.. Je sloopt jezelf echt, als je zo door gaat.'
'Ik rust wel na de tour, we moeten dit eerst doen. We zijn toch maar een maandje weg.' mompelde ik kortaf. Ik was er echt een beetje klaar mee dat iedereen opeens zoveel om mijn gezondheid gaf. Een maand weg.. een maand weg met het idee niet een keer met Rose te hebben gepraat. Dat kon ik niet aan. Ik haatte het dat ik niet wist hoe het met haar ging. Ik moest naar haar toe gaan.
'She's fine, Niall. Ze wilt alleen maar dat je wat meer gaat slapen, zodat je die oververmoeidheid kwijt raakt.' zei Kim nu. Alsof ze mijn gedachte kon lezen. 'Ze komt vanzelf..'
'Hello people of earth who don't look happy to be here. Jullie mogen best lachen, dat down kijken maakt jullie niet knapper.' zei Louis, terwijl hij in zijn pak binnen liep. Hij werd achtervolgd door Harry en Zayn, die hun kleding voor het feest van vanavond ook al aanhadden. We zouden eerst ook de vriendinnetje meenemen, maar nu Rose weg was, had Kim ook maar gezegd dat ze thuis bleef. Liam had meteen gezegd dat we een mannen-avondje wel konden gebruiken. Harry gaf Louis een knal.
'Dat kan je niet zeggen, ze bespreken gewoon iets serieus. Iets wat helaas afgekapt zal moeten worden, aangezien de auto klaar staat. En ik zie dat jullie al compleet gedressed zijn. Dus schiet een beetje op!'
Liam en ik stonden beide op en ik keek nog even kort naar Kim. 'Het komt allemaal goed, Niall, geloof me.'

Reageer (10)

  • Sweeter

    Ja, alles komt goed

    1 decennium geleden
  • Publisher

    NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!
    NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!
    NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!
    NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!
    NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!
    NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!
    NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!
    NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!NOG EEN!

    NU

    1 decennium geleden
  • theguardian

    snel verder x

    1 decennium geleden
  • MCourtois

    Mooi !

    1 decennium geleden
  • FollowDreams

    Snel verder!!<3

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen