O59

'Ah!' gilde ik, toen de modder mijn gezicht raakte. 'Ieuw! Justin!' Ik veegde de modder van mijn gezicht af, maar er bleef een bruine streep staan. 'Gatverdamme,' mompelde ik en stak mijn handen ook in de op chocoalade lijkende blubber. Ik haalde er een handvol modder uit en hielt het omhoog. De modder druipte tussen mijn vingers door. Justin, die naast me zat, schoof meteen een paar meter op. 'Echt niet Sydney, dat laat ik niet gebeuren!' riep hij, toen hij door had wat ik wilde gaan doen. 'Ik doe niets!' riep ik verontwaardigt, en zette mijn grote puppy ogen op. Ik wist dat hij erin ging trappen, ik had het al eerder geflikt. Ik liet mijn handen zakken, omdat de modder toch al uit mijn handen verdwenen was. Langzaam schoof Justin weer terug, en ik keek hem glimlachend aan. Hij begon een of ander stom verhaal te vertellen, en ik deed net alsof ik luisterde. Ik wachtte het goede moment af, ik moest en zal mijn wraak krijgen! Af en toe knikte ik, zodat het zou lijken alsof ik naar hem luisterde. Maar toen, toen hij helemaal in zijn verhaal zat, nam ik opnieuw een flinke klodder modder in mijn handen en smeerde het snel in zijn perfecte haar. 'Ha!' riep ik, terwijl ik ging staan en zag dat heel mijn lichaam onder de modder zat.