O69

'Weet je zeker dat hij het was? Was het niet iemand die toevallig op hem leek?' Erin keek me even aan, terwijl ik naast haar op de bijrijdersstoel in de auto zat. Ik schudde mijn hoofd. 'Nee. Ik weet zeker dat hij het was. Maar ik weet ook niet of hij het wel echt was, misschien is het een verbeelding, maar nu kan ik niet meer aan iets anders denken.' Erin knikte en stak het kruispunt over. 'Daar weet ik de perfecte oplossing voor,' zei ze en reed richting het winkelcentrum.