Foto bij 73- Aro's biggest fear

toch niet wat jullie denken... *evil smile*

Jammer dat we niet aan 10 reacties zijn geraakt.. zou toch wel gaan met 58 abo's? dacht ik dus. Maar goed, ik heb een paar deeltjes, en hoop een paar leuke reacties, dus zet ik het maar weer online

Jane PoV
Aro luisterde naar mijn gedachten, het duurde langer dan normaal, omdat hij naar alle herinneringen luisterde vanaf het moment dat ik bij de CUllens aankwam. Toen hij me eindelijk losliet, en ik terug bij Alec mocht gaan staan bij de deur, ging hij in zijn troon hangen.Hij herbeleefde elke herinnering die hij uit mijn hoofd had geplukt. Elk woord, elke glimlach, elke gedachte... ik dacht in de eerste instantie dat het was om te weten wanneer en hoe Lilly veranderd was dat ze tegen Aro durfde te zeggen dat ze liever nog even bij de Cullens bleef. Later bleek dat ik er helemaal naast zat. Hij bleef maar mijmeren over mijn herinneringen, bleef bijna een hele dag stil. Geloof me, het was niet van zijn doen, maar Aro deed wel meer raar. Ik wist dat hij Lilly graag mocht; hij behandelde haar als zijn dochter die hij nooit gehad heeft. Hij wil dat ze gelukkig is in VOlterra, dat dit haar echte thuis is, daarom kan hij er niet tegen dat ze nu bij de Cullens wil blijven. OM een of andere reden heeft hij Elisabeth Volturi altijd aanzien als zijn grootste schat. Eerst dacht ik dat het kwam omdat ze hem zo veel liefde gaf als zijn dochter, misschien was het wel voor haar mogelijke sterke gave die ze bij de Cullens gedemonstreerd had, maar nu... ik snapte niet waarom hij zo...geobsedeerd was door Lilly. Marcus behandelde haar als een prinsesje, deed er alles aan om haar zo gelukkig mogelijk te maken, net zoals Aro. Het was verbazingwekkend, want Marcus was anders heel gesloten, het maakte hem niet echt uit wat er met de Volturi zou gebeuren. Hij was een stroomannetje van Aro, een marionet. Hoewel, Aro leek er niet mee overweg te kunnen dat Marcus Lilly oververwende, alsof dat hem tegen de borst stotte. 2 tegengestelde ideeën over Lilly. Caius liet zich vader noemen door Lilly, maar de meerderheid van te tijd leek het alsof hij eigenlijk amper merkte dat ze er was. Alleen op de momenten dat ze hem echt nodig had, want dan was hij vriendelijk en zachtaardig. Ik had ooit geweten dat hij een half uur bij haar heeft gezeten om haar te troosten toen ze haar hoofd gestoten had.
Aro bleef bijna de hele week stil, zei geen woord. Hij was er wel tijdens het eten, maar dat was gewoon logisch. hij moest eten. Aro liet bijna niets niet horen van geluiden, hij werd een geest van wie hij was. Tot Marcus brief toekwam. Hij las de brief van Marcus door, een paar keer, en gooide hem dan naar Caius die hem ook doorlas. 'Hmm, belangrijke zaken... wat zou hij daarmee bedoelen?' vroeg Caius zacht. 'Hij wilt dat we Dimitri naar hem toe sturen? Dus hij zoekt iemand?' vroeg hij. 'Natuurlijk zoekt hij iemand, hij weet wie hij zoekt, hij wil gewoon zeker zijn dat diegene niet verhuist is.' zei Aro, voor het eerst leek hij bezorgd. Caius keek geallarmeerd op naar Aro. 'Wie?' vroeg hij met een hard gezicht. 'Oh, dat weet je wel.' zei Aro Duister. 'Marcus gaat hém terug zoeken, zijn band verstevigen of zo?' vroeg Caius, die nu ook tekenen van schrik begon te vertonen. ik keek verbaast van de ene naar de andere. 'Dus Marcus denkt om naar de Fagaras mountains te trekken?' vroeg Caius. 'Wat gaan we daar aan doen?'Caius leek nu eerder strijdslustig. Aro dacht lang na, daar leek het toch op; of hij was verzonken in gedachten. 'dimitri, waar is hij nu?' vroeg Aro. 'Boekarest, zoals hij zei in de brief.' zei Hij. 'Ga maar, en kijk goed om je heen als Marcus je meeneemt.' zei hij. Met een knikje vertrok Dimitri. 'Jane, volg hem straks.' zei hij nadat Dimitri buiten gehoorafstand was. ik knikte. 'Wat gaan we eraan doen, Aro?' vroeg Caius opnieuw. 'Kop dicht, ik denk na.' zei Aro kwaad. Na een tijdje keek hij toch op. 'Niets, we laten hem doen. We grijpen in als het nodig is. Jane, vertrek.' zei hij in 1 ademtocht. Ik vertrok. 'Je weet dat we dat niet kunnen, Aro. Eenmaal Marcus in transilvenië aankomt is het verloren.' hoorde ik Caius roepen. Aro was veel duidelijker. 'Hij is er al, Sufkop!' hij tierde het bijna. De dingen gingen grondig mis, wou Marcus dat de Volturi viel? En waarom waren Aro en Caius zo bang van het gebied in Romenië? Ze hadden de Roemenen 1500 jaar geleden in de pan gehakt. Waren die aan een heropmars bezig? ZOu Marcus hen helpen..?

Oké, klein vraagje... ik ben eraan aan het denken om van mijn versie van Aro, Caius en Marcus' verleden een verhaal te maken.. zijn er mensen die dat zouden lezen?

Reageer (7)

  • oomsjes16

    Snel verder!!(flower)

    1 decennium geleden
  • katl1

    VERDER!!!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen