129~

Laura PoV
'Tom, kom op. Laten we gaan dansen.' zei Barbie voor de vijfde keer, en we daten hier nog maar een kwartier. Ik had het gevoel dat er een wedstrijd aan het ontstaan was tussen Barbara en mij, over de jongens. Ze ontplofte bijna toen Georg knorrig een 2de cocktail ging halen, maar zij was vergeten te zeggen dat ze ook een wou. Ze eiste aan Tom dat hij het zou goedmaken. Ik gaf haar gelijk om haar stil te houden. Ik glimlachte naar haar iedere keer dat er naar me keek, omdat ik wist dat het haar boos maakte, en dat was grappig. ik was bui gezeten, ik wilde iets doen. 'Ik verveel me.' klaagde ik. Barbara had dat al minstens 3 keer gevraagd, en had de commentaar gekregen dat ze haar klep moest toe houden van TOm. Bill keek lachend op. 'Waarom gaan we niet dansen?' vroeg hij overenthousiast. Hij trok me mee nog voor ik iets kon zeggen. ik was niet zeker welk kleur Barbie had; wit van woede, of groen van jaloezie. Met 1 iets had bill alleszins gelijk gekregen. Ze zag mij als een concurrente voor Toms aandacht. Wel, het was misschien niet erg vriendelijk van TOm om mij de hele tijd aan te gapen terwijl zijn vriendin erbij zat, maar goed. Ik zou me er niets meer van aantrekken. Ik had plezier genoeg met Bill om Barbara even uit mijn hoofd te verdrijven, hoe noemden ze dat ook al weer; oh, ja; exorcisme. juist ja.
Op een gegeven moment was ik Bill kwijt, en ik begon te merken dat ik toch iets te ver was gegaan; ik denk dat ik net 2 tequila's binnen gegoten heb. Wel, Bill was onder de indruk, maar hij moet naar de wc zijn gegaan of zo... ik had het bij gewoon bier moeten houden. dan had ik nu geen hoofdpijn. Er kwam iemand naar me toe, ik dacht eerst dat het Tom of Georg was, maar blijkbaar was ik verkeerd. 'Hallo daar schoonheid.' zei hij vriendelijk. Wel, om eerlijk te zijn, hij leek me perfect voor Barbara. 'Sorry, Niet geïnteresseerd.' zei ik, maar toen ik wou weglopen, had hij mijn pols vast.