Hoofdstuk 1

Jennifer POV

~Een week na het nieuws dat Jennifers ouders en zusje zijn overleden~

Ik word wakker van mijn wekker. Snel sta ik op en kleed me aan. Ookal zijn mijn ouders en zusje verongelukt, en ookal ben ik er kapot van, moet ik toch naar mijn werk. Ik loop naar de badkamer. Dan zie ik mijn rode ogen. De vorige avond ben ik huilend in slaap gevallen. Dat is de hele week al zo. Ik kam mijn haar en doe wat mascara en oogpotlood op. Zo valt het in ieder geval iets minder op dat ik gehuild heb. Dan loop ik naar beneden en maak ik 2 broodjes met kaas. Ik krijg alleen geen hap door mijn keel. Ik barst weer in huilen uit. Ik ren naar boven om mijn mascara opnieuw te doen en mijn tanden te poetsen. Als ik weer beneden ben, doe ik mijn jas aan. Ik pak mijn fiets en loop dan naar buiten. Het is koud. Ik fiets naar mijn werk. Bij mijn werk aangekomen, zet ik mijn fiets op slot, vlakbij de c1000 waar ik werk. Ik ga naar binnen en wil achter de kassa gaan zitten, maar word aangetikt. Ik draai me om en zie mijn baas, meneer Thompson. 'Het spijt me, maar ik moet je ontslaan. Je doet je werk niet goed genoeg meer.' valt hij meteen met de deur in huis. 'Ow... Okee.' is het enige wat ik zeg. Ik loop de winkel uit, naar mijn fiets. Ik fiets snel naar huis. Tranen springen weer in mijn ogen. Ik tril als ik de deur van mijn huis open doe. 'Waarom dit ook nog?!?' gil ik uit frustratie en ren de woonkamer in. 'Waarom heb ik zo'n pech?' Door mijn verdriet en onhandigheid val ik met een harde klap op de grond. Alles wordt zwart voor mijn ogen.

Na een hele tijd kom ik weer bij. Ik sta op en kijk op de klok. Het blijkt al 5 uur 's middags te zijn. Ik loop naar de keuken. Ik wil het avondeten gaan maken, maar zie dat er niks is. Ik zucht en fiets richting de Albert Heijn. Daar aangekomen koop ik alle ingrediënten voor spaghetti. Na betaald te hebben, blijk ik nog maar 30 euro te hebben. Shit, ik moet snel weer werk zien te vinden! denk ik. Als ik thuis ben, begin ik met koken. Het eten kost me moeite, maar lukt wel. Na het eten ga ik meteen slapen. Ik heb geen zin meer in deze dag verder.

Zorrieknorrie voor het saaie hoofdstukje!!