Foto bij part 13

Ik kon niet geloven dat ik aan het twijfelen was.Aan het twijfel aan de man van mijn leven?Ik was zo boos.Op de pers en vooral op mezelf!Hoe kon ik twijfelen?Ik zag dat Harry de kamer binnenkwam."Hey alles goed?"Hij zag er goed uit.Hij had nog nat haar en een jeans aan.Voor de rest niets."Hey sweetie!Heb je me gemist?"Vroeg hij met en glimlach.Hij pakte me vast langs mijn zij en gaf me een knuffel.Om een vreemde reden knuffelde ik niet terug.Hij gaf een kus op mijn haar."Is er iets?"Hij keek naar mijn gezicht en zag dat ik aan het wenen was."Schat?Wat is er?"Hij pakte me steviger vast en gaf me een stevigere knuffel.Daardoor begon ik natuurlijk harder te wenen.Ik kon er niet meer tegen.Ik rukte me los uit zijn armen en rende weg."Thaïs??"Ik hoorde de pijn in zijn woorden.Ik rende weg naar buiten het was wel koud maar het kon me niets schelen.Ik had tijd nodig.Om te denken.Ik ging naar het meer.Het was bevroren en zag er prachtig uit.Aan de andere kant zag ik een koppeltje zitten.Ze waren nog redelijk jong maar je zag dat ze elkaar graag zagen.Ik zakte ineen,en sloeg mijn armen rond mijn benen.Ik zou niet weten hoe lang ik hier had gezeten."Hey ik zocht je al super lang!Gaat het wat?"Ik keek op en zag dat Louis voor me stond."Je hebt het vast koud."Zei hij lief.Ik knikte.Hij deed snel zijn jas uit en gaf die aan mij."Ik begrijp dat je het moeilijk hebt."Zei hij serieus.Ik begon meteen weer te huilen.Hij pakte me goed vast en gaf me een knuffel."Ik laat je niet los tot je stopt met huilen!"Zei hij om me op te vrolijken.Het hielp niet echt veel."Weetje?Harry ligt nu op zijn bed,hij is alleen nog maar aan het huilen om jou."Ik keek naar Louis.Hij meende het.Wie had dat gedacht?Harry zo'n stoere boy aan het huilen?"Hij weet niet waarom je weging en dacht dat je hem niet meer moest.Hij laat niemand in zijn kamer en huilt alleen nog maar,sinds jij weg bent."Er rolde zelf ook een traan over mijn wang."Toen je de kamer uitstapte begon hij te huilen.We keken hem allemaal verbaast maar met medelijden aan.Hij zit er hard mee!"Hij keek naar de grond.Ik keek naar Louis en zag dat hij zelf ook aan het huilen was.Ik lachte en veegde een traan van zijn wang."Alsjeblieft!Kom naar huis!"Ik knikte en gaf hem een knuffel."Maar waarom liep je weg?"Hij keek naar me."Ik..Ik had tijd nodig.Om te denken."En ik keek weer naar het koppeltje."Dat begrijp ik.Een beroemd iemand daten is niet echt makkelijk!"Lachte hij.Samen met Louis liep ik terug naar het huis.Onderweg was het stil soms werd er een mopje verteld of iets gezegd.Maar voor de rest niks.Toen ik het huis binnenstapte zat iedereen in de zetel.Ze waren bang en verdrietig.Greet lach te wenen en Anne ook.De jongens probeerde ze te troosten maar het lukte niet goed.Ik was hun bff sinds het 1ste middelbaar.Louis stapte de kamer binnen."Kijk eens wie ik bij heb?"Zei hij opgewonden.Ik stapte de kamer binnen en werd meteen door Greet en Anne omhelst."We hebben je zo gemist schattie!!"Zei Anne."Ik dacht dat ik je voor altijd kwijt was!"Snikte Greet.Ik knuffelde hen en ging toen naar de zetel.Daar werd ik ook meteen door Iedereen geknuffeld.Toen kwam Zayn en gaf me een knuffel."Er zal iemand heel blij zijn denk ik!"Zei hij met een lach.Ik ging zitten in de zetel en zag dat Zayn naar de kamer van mij en de meisjes ging."Harry alsjeblieft!Kom er uit!"Hoorde ik hem roepen.Zacht ging er een deur open.Ik zag hem niet maar wist dat hij aan het huilen ik hoorde iemand snikken."Waarom?Mijn leven zonder Thaïs is niks!"Zei Harry.Ik begon weer te huilen toen ik hoorde dat hij zonder me niks was.Harry kwam de kamer binnen en zag er slecht uit.Hij had rode ogen van het wenen en zijn haar lach helemaal in de war.Hij stopte in het midden van de kamer toen hij mij zag en begon terug te huilen.Ik ging naar hem toe en stopte recht voor hem."Ben...Ben jij het echt?"Hoorde ik hem zeggen.Ik pakte zijn handen vast."Ja ik ben het echt.Helemaal alleen van jou!"Ik keen naar hem en zag dat hij nog altijd aan het wenen was."Waar ....waar was je?Ik...Ik.."Meer kreeg hij er niet uit."Je hoeft niets uitleggen het is allemaal mijn schuld!Ik was.."Verder geraakte ik ook niet.Hij pakte me op en zwierde me in het rond.Hij gaf me een zoen."Ik ben niets zonder jou!"Zij hij.Ik kuste hem terug.Alles was terug oké.Ik was weer bij Harry en de jongens en mijn vriendinnen.Tegen de avond zaten we gezellig bij elkaar.Anne bij Naill en Zayn,Greet bij Liam en Louis.En ik zat tegen Harry aan.Hij streelde rustig door mijn haar.Ik keek op en zag zijn gezicht.Hij was weer Harry vrolijk en van mij!

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen